Artysta multimedialny, rzeźbiarz, malarz, performer, twórca video i fotografii, muzyk, teoretyk sztuki.
Urodzony w Gdańsku. W 1983 roku zrealizował pierwsze udokumentowane działania w przestrzeni publicznej. W latach 1990-1992 był wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Klub Inicjatyw Społecznych – Galerii C 14; Współpracował wówczas z Tot Art-em i Wyspą. Od 1992 roku prowadzi fundację TNS (Tysiąc Najjaśniejszych Słońc), w oparciu o którą powoływał różne miejsca sztuki i galerie, m.in. galerię Auto da fe, Spichrz 7, Spiż 7, ICS oraz MuesseuM. W latach 1992-1994 był wiceprezesem fundacji Otwarte Atelier w dawnej Łaźni Miejskiej. Od 2017 roku prowadzi Instytut Cybernetyki Sztuki i MuesseuM w Gdańsku-Osowej. Obecnie pracuje jako adiunkt w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
Dziedziny aktywności: performans, steerage, intermedia, rzeźba, wideo, fotografia, malarstwo, nowe technologie, muzyka improwizowana. Projekty badawczo-artystyczne, działalność kuratorska, organizacyjna, kulturalno-społeczna oraz jako teoretyk sztuki. Liczne publikacje.
Ważniejsze projekty badawczo artystyczne: Poza Postmodernizm – od 1999 roku, Virtual – od 2012 roku, Engram i struktura dyssypatywna – od 2015 roku oraz Kultura jako układ współrzędnych – od 2016 roku.
Wystawa sztuki współczesnej i projekt badawczo artystyczny „Rekurancje”
Rekurancje to „poszerzenie granic w celu intensywniejszej aktywności wewnątrz ram”. Wystawa prezentowała wielkoskalowy obiekt – instalację, przypominającą kształtem wielkogabarytowy silnik odrzutowy. W instalacji zrealizowany został performans – steerage (sterowanie uwagą) odwołujący się znaczeniowo do procesu „wytwarzania” dóbr i wartości kulturowych, ukierunkowanych na oddziaływanie na wyobraźnię społeczną. Na ekspozycji znalazły się także rysunki dokumentujące realizację i koncepcję projektu oraz niskonakładowa publikacja „Rekurancje – wprowadzenie do problematyki sterowania uwagą; od pojęcia performans do pojęcia steerage„.
Odwołując się do metafory „wytwarzania silnika” można mówić o tworzeniu jednostek napędowych istotnych dla realizacji procesu przemian w obszarze kultury. Termin „rekurancje” trafnie oddaje złożony charakter inicjatyw artystycznych, które postulując jakiś domniemany „nowy ogląd” rzeczywistości zarazem realizują się w ramach istniejących uwarunkowań społecznych i kulturowych.
