Ten materiał pochodzi z archiwum portalu

Zachowaliśmy archiwalne materiały z naszego portalu, aby umożliwić ich przeszukiwanie. Nie możemy jednak zagwarantować, że zamieszczone w tekście odsyłacze będą działały prawidłowo oraz że treści będą zgodne ze standardami dostępności cyfrowej. Jeżeli znalazłeś niedziałający odnośnik albo potrzebujesz pomocy w odczytaniu treści prosimy o kontakt pod adresem redakcja@pomorskie.eu

Wiadomości
https://pomorskie.eu/wp-content/uploads/2020/07/7f3cf2fd-eff6-4022-9706-6ad41d87bcb6.jpg Wypalenie zawodowe chorobą XXI wieku. Jak pracodawca może pomóc swoim pracownikom?

Wypalenie zawodowe chorobą XXI wieku. Jak pracodawca może pomóc swoim pracownikom?

Uczestnicy konferencji w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego

Praca nie sprawia Ci takiej satysfakcji jak kiedyś. Czujesz się wyczerpany. Przestajesz się rozwijać. Zastanawiasz się, co Ci dolega? Dowiedz się, czym jest wypalenie zawodowe.

 

Konferencja skierowana do przedstawicieli ochrony zdrowia dotycząca wzmacniania potencjału zdrowotnego pracowników poprzez zmniejszanie czynników ryzyka dla chorób cywilizacyjnych w środowisku pracy odbyła się w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego. Brało w niej udział ponad 100 osób. Jedną z prelegentek była psycholog i trenerka Małgorzata Moczulska.

 

O tym, czym jest wypalenie zawodowe, jak je rozpoznać i czy można mu przeciwdziałać opowie  Małgorzata Moczulska.

 

Dorota Kulka: Czym jest wypalenie zawodowe?

– Małgorzata Moczulska: Wypalenie zawodowe najczęściej dopada solidnego i ambitnego pracownika, wykonującego pracę, którą lubi i do której długo się przygotowywał. Jedna z najpopularniejszych definicji podaje, że wypalenie zawodowe to syndrom emocjonalnego wyczerpania, depersonalizacji i braku satysfakcji zawodowej, które może wystąpić u osób wykonujących zawody oparte na kontaktach z innymi ludźmi. Powstaje w wyniku przeżywanego stresu z przepracowania i przekłada się na słabą ocenę własnych dokonań, na relacje w zespole i na jakość kontaktu z drugim człowiekiem. Wypalenie to groźny stan, który w swoim obrazie psychologicznym przypomina depresję. Stawka działań profilaktycznych jest więc duża dla pojedynczego pracownika. Dla pracodawcy natomiast – wypalony zespół oznacza: dużą rotację pracowników, zwolnienia lekarskie, dużą liczbę konfliktów i skarg, niską jakoś usług i niezadowolenie klienta czy pacjenta. Wiele badań pokazuje związek niskiej satysfakcji z pracy pracowników ze stratami finansowymi organizacji. Troska o motywację pracownika przekłada się na wysoki poziom satysfakcji z pracy oraz wzrost wydajności i tempa pracy.

 

Jakie są podstawowe objawy?

– Podstawowe objawy to, jak podaje definicja to: przeciążenie emocjonalne, bezosobowy stosunek do klienta i pacjenta oraz brak satysfakcji i poczucia samorealizacji.

Należy zwrócić uwagę na etapy rozwoju objawów wypalenia zawodowego. Najpierw występują trudności w koncentracji uwagi: pomyłki, błędy, zapominanie o ważnych terminach czy umówionych spotkaniach. Potem przychodzi rozdrażnienie, wybuchy agresji i poczucie ciągłej mobilizacji przy jednoczesnym braku osiągnięć oraz nieumiejętność zrelaksowania się. Później występują zaburzenia łaknienia, snu i inne zaburzenia funkcjonowania organizmu. W końcu następuje wypalenie energetyczne.

 

Kiedy można u siebie zaobserwować?

Podczas psychologicznej pracy warsztatowej z pracownikami, których pracodawcy wzięli udział w programie profilaktyki wypalenia zawodowego, zaobserwowałam dwa różne okresy szczególnego narażenia na rozwój objawów wypalenia: pierwsze 2-3 lata pracy na określonym stanowisku oraz wieloletnia praca na jednym stanowisku u jednego pracodawcy. W pierwszym okresie dochodzi do rozczarowania, zderzenia idealistycznych oczekiwań z rzeczywistymi relacjami i warunkami pracy, w drugim występuje efekt rutyny, znużenia pracą, braku wyzwań i rozwoju zawodowego.

 

Jakie zawody są najbardziej narażone?

– Najbardziej narażeni są przedstawiciele zawodów wymagających intensywnych kontaktów z ludźmi, pracownicy ochrony zdrowia, edukacji, menedżerowie, pracownicy obsługujący klienta i pracownicy pomocy społecznej. Każdego dnia przez wiele godzin mają kontakt z silnymi emocjami i niespełnionymi oczekiwaniami klientów czy pacjentów, prowadzą komunikację w sytuacjach konfliktowych np. w zespołach pracowników, wydają polecenia, przekazują trudne informacje. To, czy zaczną się wypalać, czy będą odczuwać satysfakcję z pracy, zależy od działań podjętych na dwóch płaszczyznach: indywidualnej pracownika i na poziomie organizacji przez pracodawcę.

 

Kiedy pracodawca powinien podjąć działania? I jakie?

– Tak, jak w przypadku wszystkich niepożądanych objawów, najskuteczniejsza i najtańsza jest profilaktyka. Działania powinny być podjęte jak najszybciej. Podstawowymi sygnałami dla pracodawcy są: zła atmosfera w pracy, porzucanie pracy, nieefektywne wykorzystanie czasu, wysoka konfliktowość, brak dobrej komunikacji między przełożonymi i zespołami. Pracodawca i każdy bezpośredni przełożony, nie powinni być obojętni nawet na pierwsze sygnały wyżej wymienionych zjawisk. Mają do wypełnienia decydującą rolę w przeciwdziałaniu wypaleniu zawodowemu swoich pracowników, która polega po pierwsze na znajomości tego problemu i świadomości, że pracownikom potrzebne jest wsparcie. Po drugie i najważniejsze, powinni uruchomić działania prewencyjne. Są nimi projekty profilaktyczne wykorzystujące wewnętrzne struktury organizacji oraz zewnętrzną pomoc profesjonalistów. Jest to inwestycja zwracająca się zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi.

Na podstawie własnego doświadczenia w pracy z przedstawicielami różnych profesji, przeprowadzonych ankiet oraz obserwując zmiany problemów pracownika na przestrzeni dekady, widzę wiele przykładów zaangażowania pracodawców w rozwój swoich zespołów i budujące efekty tych działań. Wiele jest jednak jeszcze do zrobienia w zakresie profilaktyki wypalenia zawodowego. Tak długo potrzebne są różne formy wsparcia dla pracownika, jak długo podlega on przeciążającym go czynnikom.

Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała Dorota Kulka

Małgorzata MoczulskaMałgorzata Moczulska – mgr psychologii, wykładowca, trener pracowników. Specjalizuje się w zakresie: przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu, skutecznych modeli komunikacji interpersonalnej i zarządzania własnymi emocjami w kontakcie z klientem i współpracownikami. Prowadzi warsztaty z zakresu profilaktyki wypalenia zawodowego wśród pracowników różnych instytucji na terenie województwa pomorskiego. W 2010 r. rozpoczęła własną działalność szkoleniowo-doradczą pod nazwą Psychoplastykon. Doświadczenie z zakresu współpracy z zespołem oraz komunikacji z klientem, zdobywała również w Danii, Norwegii i na Łotwie.

Sprawy urzędowe

Dodatkowych informacji może udzielić Ci Biuro Prasowe Urzędu pod adresem e-mail prasa@pomorskie.eu

Więcej o biznesie w regionie

Znajdziesz na stronach Departamentu Rozwoju Gospodarczego oraz Agencji Rozwoju Pomorza.