Kwidzynem od 2 do 6 października 2018 r. zawładnie sztuka animacji i kultury. XIII  Międzynarodowy XVII Festiwal Animo zaprezentuje dorobek twórców uznanych jak i artystów, którzy są na początku swej twórczej przygody, poszukujących swojej niezależnej drogi w sztuce.

 

Rozpoczęcie festiwalu

Basile i Leontine są dwojgiem dzieci, które chciałyby dorastać spokojnie, ale wciągnięte w wir dorosłego świata, próbują znaleźć swoją własną drogę w życiu, które je przytłacza i obciąża. Wśród rodziców spieszących się w różne miejsca lub skupionych na nudnych czynnościach codziennego życia każde dziecko, zarazem świadek i ofiara, przedwcześnie dojrzały pan swego losu, poddaje się sytuacji lub ucieka w świat wyobraźni. Spektakl „Samotni?” francuskiej grupy Rouges Les Anges (Czerwone Anioły) rozpocznie festiwal. Zaskakująco samotni dorośli w wiecznie opresyjnym, rywalizującym i zimnym społeczeństwie. Niezwykle samotne dzieci, wciągnięte w wir dorosłego świata, szukają swojego miejsca w codziennym życiu, które je przerasta i rozdaje kuksańce. Niczym w układance elementy przedstawienia współgrają ze sobą, wtapiając się w karykaturę codzienności, w kawałki życia na granicy rozpadu i w otumanioną rodzinę. Tym przedstawieniem trupa zgłębia medialny temat, który oferuje dzieciom i dorosłym cudze dowcipy i niewiele zadowolenia z siebie w dorosłym życiu.

 

Jazzband, rewia i tropiki, czyli kwestia, kto jest dziki?

Wyspa Tua Tua, operetka Witkacego i teksty Marii Czaplickiej, czyli Tutli-Putli – „Kto jest dziki?” Teatru Malabar Hotel. Operetka Witkacego konfrontuje ludożerców z wyspy Tua-Tua i kombatantów wielkiej wojny, która miała być ostatnią, ale Witkacy wiedział, że nie będzie. Tak zwana cywilizacja i tak zwana dzikość przeglądają się w sobie jak w lustrze. Oto twarz kolonializmu: z jednej strony znudzenie, chucie i forsa, z drugiej – egzotyczne narkotyki i fatalizm. Wszystko przerysowane, bo to karykatura, ale, jak u Witkacego, wróżebna. Zagłada ostatniego rajskiego zakątka na ziemi jako musical – na to wpaść mógł tylko Witkacy. Twórcy Teatr Malabar Hotel łączą szaloną operetkę Witkacego z tekstami antropolożki Marii Czaplickiej i podróżnika Bronisława Malinowskiego, by podjąć temat różnorodności kulturowej i zapytać, jaki wpływ wywiera na nas miejsce zamieszkania i społeczeństwo. Spektakl można zobaczyć w środę, 3 października 2018 r.

 

Jeden z pierwszych w Polsce spektakli dla naj-najów

Ostatni dzień festiwalowy rozpocznie się spektaklem dla najmłodszych, czyli dzieci od pierwszych dni życia do 4 lat. „Co to?” zaprezentuje polskie Studio Teatralne Blum. Hopek i Siupek – dwa zabawne stworki, będące łącznikami światów dziecięcego i dorosłego, wyobraźni i realności, teatru i codzienności – wyczarowują barwną miękką i przytulną rzeczywistość dziecięcej zabawy. Dzięki nim pluszowe figury wydobywają się ze snu, ożywają w przestrzeni pośród małych widzów, by ostatecznie utworzyć kolorową płaszczyznę dziecięcego obrazka.

 

Warsztaty

Przez cały festiwal odbywać się będą warsztaty prowadzone przez Laurę Bartolomei z Włoch, których głównym tematem będzie ciało jako materiał. Spotkania są przeznaczone dla wszystkich, którzy kochają ruch lub chcą go doświadczyć, nie zmuszają do rywalizacji i są odpowiednie dla osób o różnych umiejętnościach i o różnym stopniu wytrenowania. Nie musisz być tancerzem, żeby dobrze się bawić w czasie zajęć. Ciało to bardzo podatny na bodźce organizm, z długą pamięcią, znacznie dłuższą niż doświadczenia pojedynczego człowieka. Posiadamy pamięć historii gatunku ludzkiego. Dostrojenie się do tej wrażliwości na bodźce to krok fundamentalny dla sztuki aktorskiej. Kiedy trzymamy w rękach lalkę, musimy bawić się nią, aby zrozumieć, jak nią poruszać i grać – to samo musimy zrobić z naszym własnym ciałem, uważając je za materiał.

Kolejną festiwalową propozycją są warsztaty dedykowane są osobom zainteresowanym animacją obiektów nieożywionych, które w rękach animatorów zyskują nowe życie i nowe znaczenie. Nie zostanie stworzony spektakl teatralny, ale będzie można spróbować swoich kreatywnych umiejętności i wyobraźni.

 

Animacja teatralna

Główny nurt festiwalowy promuje sztukę animacji teatralnej – światowej i polskiej. Prezentuje sztukę filmu animowanego i przedstawia projekty muzyczne w konwencji widowiska teatralnego. Podczas Animo występują zarówno debiutanci, jak i znane grupy teatralne. Przedstawienia grane są w językach ich twórców, gdyż sztuka animacji to uniwersalna forma przekazu scenicznego, a bariera językowa staje się walorem teatralnym.

 

Festiwalowe początki

Scena Lalkowa w 2002 r. powołała do życia Festiwal Miniatur Lalkowych Animo Kwidzyn. Dzięki niemu do Kwidzyna zaczęli zjeżdżać ludzie środowiska artystycznego: aktorzy, reżyserzy, scenografowie, muzycy, fotografowie oraz animatorzy życia kulturalnego. Ale festiwal to nie tylko działania teatralne, to również warsztaty, wystawy fotograficzne, prezentacje multimedialne, koncerty muzyki klasycznej, jazzowej oraz eksperymentalnej, pokazy audiowizualne, przeglądy filmowe, fora i panele dyskusyjne, kluby wymiany myśli i wiele innych wydarzeń zmieniających miasto we wrzący tygiel kultury i sztuki.

 

XIII Międzynarodowy XVII Festiwal Animo Kwidzyn

  • 2-6 października 2018 r., wtorek-sobota
  • Kwidzyn 
  • bilety: 3-30 zł

 

Więcej informacji i program znajdują się na stronie internetowej Festiwalu Animo