Człowiek żyjący z HIV w rodzinie i społeczeństwie – konferencja

Dwudniowa konferencja zorganizowana została jak co roku przez  Polską Fundację Pomocy Humanitarnej „Res Humanae” we współpracy z Krajowym Centrum ds. AIDS. Skierowana była do wszystkich, którym los chorych na AIDS nie jest obojętny i którzy działają na rzecz poprawy jakości ich życia i zdrowia czyli między innymi organizacji pozarządowych, członków Wojewódzkich Zespołów Koordynujących ds. realizacji Krajowego Programu Zapobiegania Zakażeniom HIV i Zwalczania AIDS.

Pierwsza część poświęcona została opiece nad pacjentem z HIV. Pani Grażyna Cholewińska  (konsultant wojewódzki w dziedzinie chorób zakaźnych w woj. mazowieckim) oraz Pan Jacek Gąsiorowski (Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu) przedstawili informacje dotyczące HIV i chorych na AIDS na podstawie Map Potrzeb Zdrowotnych. Wynika z nich, że w Polsce chorują głównie ludzie młodzi (mężczyźni)  – od 20% do 40%. Dzięki sprawnie działającym punktom konsultacyjno – diagnostycznym (wykrywają ok. 30% zakażeń) oraz bardzo dobrze funkcjonującemu leczeniu antyretrowirusowemu skutecznie została ograniczona liczba zgonów, poprawiła się jakość życia chorych na AIDS. Jako główne problemy wymieniono brak centralnego nadzoru odpowiadającego za analizy, prognozy i dane epidemiologiczne dotyczące HIV i AIDS. Pani Magdalena Ankiersztejn – Bartczak (Fundacja Edukacji Społecznej) zwróciła uwagę na potrzeby społeczne pacjenta żyjącego z HIV. Nadal taki pacjent nie otrzymuje odpowiedniej pomocy psychologicznej i w obawie stygmatyzacji ukrywa się – tylko 5% przyznaje się do swojego zakażenia.

Część druga dotyczyła Krajowego Programu Zapobiegania Zakażeniom HIV  i Zwalczania AIDS. Pani Joanna Hołub – Iwan (Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu) zaprezentowała ewaluację ww. Programu. Ocenę pozytywną wraz z koniecznością kontynuacji otrzymało leczenie antyretrowirusowe, testowanie w PKD oraz brak zakażeń wertykalnych przechodzących z kobiety na dzieci. Nadal należy położyć nacisk na profilaktykę i edukację młodzieży, która powinna być przeprowadzana w formie przyswajalnej przez tę grupę odbiorców  – nie ulotki a np. informacje w mediach społecznościowych. Konieczne jest zwiększenie środków na profilaktykę bo w chwili obecnej aż 95 % wszystkich środków z Programu pochłania leczenie antyretrowirusowe.

Popołudniowe sesje odbyły się dwutorowo. Jedna prowadzona przez Panią Marię Brodzikowską (Stowarzyszenie „Jeden Świat”) zatytułowana została „Od morza możliwości do gór trudności. HIV nie tylko po warszawsku”. Druga prowadzona przez pana Zbigniewa Izdebskiego poświęcona była pamięci prof. Tomasza Niemca – położnika i ginekologa, który jako jeden z pierwszych zainteresował się i objął opieką rodzące matki z HIV.

Wieczorem odbyła się uroczysta sesja, na której zostały wręczone „Czerwone kokardki” – honorowe wyróżnienia przyznawane przez Kapitułę osobom szczególnie zasłużonym na rzecz żyjących z HIV oraz prowadzącym działania w dziedzinie profilaktyki i terapii. Wręczono także nagrody w konkursie „Pozytywnie Otwarci” za najciekawsze programy w obszarze edukacji i aktywizacji, profilaktyki oraz diagnostyki i monitoringu HIV. Z województwa pomorskiego w tej kategorii nagrodzeni zostali:

1. Małgorzata Parol – Polskie Towarzystwo Oświaty Zdrowotnej w Słupsku
2. Zbigniew Zawadzki – Polskie Towarzystwo Oświaty Zdrowotnej, Wojewódzka Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w Gdańsku

Wieczór zakończył spektakl teatralny „Szczęściara” w wykonaniu aktorów Teatru przy Fabryczce.

Następny dzień konferencji podzielony został na spotkania w mniejszych grupach, które odbywały się równolegle. Poruszono następujące tematy:

1. Oni nie zmądrzeją, ja zgłupieję – sesja o profilaktyce
2. Jak to się stało, że się udało. Najlepszy. Gdy słabość staje się siłą
3. Test i co dalej?
4. Seks pod wpływem – nowe wyzwania dla profilaktyki HIV/AIDS
5. Nowe substancje psychoaktywne – polityka i praktyka
6. Zaczynamy opowiadać.

W sesji popołudniowej został przedstawiony między innymi film „Wandzin 25 – spełnione marzenia”.  Ośrodek Readaptacji EKO „Szkoła Życia” w Wandzinie został założony 25 lat temu z inicjatywy Pana Donata Kuczewskiego i jest częścią Stowarzyszenia Solidarni PLUS, którego działalność skupiona jest na niesieniu pomocy osobom uzależnionym, wykluczonym społecznie, bezdomnym, chorym na AIDS, zakażonym wirusem HIV, HCV, HBV. Zaprezentowano także organizowaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Studentów Medycyny IFMSA akcję profilaktyczno – edukacyjną realizowaną na terenie kilku miast Polski – „Tramwaj zwany Pożądaniem”. Na zakończenie przedstawiono skrót omawianych przez dwa dni zagadnień.