Portal Samorządu Województwa Pomorskiego
Wystawa prezentuje rzadko pokazywane prace artystki, której droga twórcza wiodła od informelu do abstrakcji geometrycznej wywodzącej się z konstruktywizmu.
W Muzeum Narodowym w Gdańsku do 10 września 2017 r. można oglądać 35 prac artystki pochodzących ze zbiorów prywatnych.
O artystce
Zofia Artymowska z domu Bochenek (1923-2000) studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 50. XX w. była pedagogiem w krakowskiej, a następnie warszawskiej ASP oraz w PWSSP we Wrocławiu. Wykładała też malarstwo ścienne i rysunek na uniwersytecie bagdadzkim i uniwersytecie w Teheranie. Miała ponad 30 indywidualnych wystaw, m.in. w warszawskiej Zachęcie, The Mall Galleries w Londynie, Nowym Jorku, Pradze. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in. w Monachium, Paryżu, Kolonii, New Delhi, Teheranie, Caracas, Bredzie, Pekinie, Londynie i Kuwejcie.
Awangardowa sztuka
Początkowo artystka budowała kompozycje z prostych elementów, jak kreski, paski czy kręgi. Badała relacje przestrzenne w obrazie i z matematyczną dokładnością wyznaczała miejsce każdemu elementowi. Konsekwentnie trzymała się ascetycznej linii, gdzie jeden motyw kompozycyjny powtarzała w rozmaitych wariantach kolorystycznych. Pomnażanie modułu, silne akcentowanie trójwymiarowości oraz barwy połączonej z metalicznym lśnieniem stały się najbardziej charakterystycznymi cechami jej obrazów i trwale wpisały Artymowską w nurt op-artu. Jest to rodzaj abstrakcji geometrycznej skupiającej się na wrażeniach wzrokowych i działaniach optycznych, których efektem są obrazy o jednolitej formie, równocześnie dynamicznej i wyrafinowanej kolorystycznie.
Z. Artymowska, Poliformy CXXXXI, 1989, akryl/płótno. Fot. mat. prasowe Muzeum Narodowego w Gdańsku
W latach 70. głównym „modułem” kompozycji stał się walec, potraktowany jednostkowo lub jako fragment większego układu. Ta cylindryczna forma była podstawowym elementem w budowaniu przestrzeni i ukazywaniu ruchu na dwuwymiarowej powierzchni obrazu. Malarka zmniejszała lub zwiększała moduł, wydłużała go lub ścieśniała, stosowała układy symetryczne i asymetryczne, zestawiała kontrastowo bądź łagodnie zmieniała barwę. W ten sposób powstał cykl „Poliformy”, a w kolejnej dekadzie cykl „Przestrzeń zwielokrotniona”. Jest to malarstwo skupione na warstwie wizualnej, nie wymaga szukania ukrytych znaczeń, pozwala odbiorcy na wpisanie własnych emocji i nastrojów.
Gdzie można zobaczyć prace
Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie i Krakowie, w Museo de Bellas Artes w Bogocie, Museum of Modern Art w Bagdadzie, Muzeum w Bochum oraz w wielu kolekcjach prywatnych, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Szwecji, Danii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech.
Zofia Artymowska. Przestrzeń i konstrukcja
- wernisaż: 13 lipca 2017 r., czwartek, godz. 18.00
wystawa czynna: 14 lipca-10 września 2017 r. - Muzeum Narodowe w Gdańsku, Oddział Zielona Brama
- Długi Targ 24
- Gdańsk-Główne Miasto
Więcej informacji znajduje się na stronie internetowej Muzeum Narodowego w Gdańsku
