Czy straty w środowisku naturalnym można zrozumieć jako mechanizm nierównomiernie rozłożony na podziały społeczno-ekonomiczne? W jaki sposób można zbiorowo przeżyć żałobę? Jaka jest relacja między zmianą środowiska, pamięcią, stratą i żalem? To między innymi pytania, jakie postawiła sobie Joanna Łałowska przystępując do realizacji projektu. W Centrum Aktywności Twórczej w Ustce 15 grudnia 2020 r. o godz. 18.00 odbędzie się wernisaż on-line jej prac.
Wystawa realizowana jest w ramach rezydencji artystycznej i transmitowana na profilu na Facebooku Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej.
Bałtyk był inspiracją
Wykonując projekt Joanna Łałowska chciała podkreślić, że wody stanowią ponad 70 proc. powierzchni Ziemi i są domem dla tysięcy gatunków zwierząt.
– Jako projektantka chcę zgłębić koncepcję stworzenia świętej przestrzeni dla pogrążonego w żałobie Morza Bałtyckiego – mówiła artystka.
Podczas rezydencji starała się przyjrzeć i zbadać takie pojęcia jak: strata, żal i żałoba. Zauważyła, że żal jest naturalną odpowiedzią na stratę, niezależnie od tego, czy jest to osoba, czas, potrzeba czy nadzieja.
– Eksploruję to pojęcie na sposób, w jaki interpretujemy i analizujemy relację z wodą jako źródłem życia – dodała Joanna Łałowska.
O artystce
Prace Joanny Łałowskiej często dotyczą ideę przestrzeni, poprzez trójwymiarowy język, odważne kolory, emocjonalną narrację i pracę z ekologią i duchowością. Łałowska urodziła się w Warszawie, ale wychowała w Afryce. Mieszkała w kilkunastu krajach na całym świecie, co otworzyło ją na wielonarodowe wpływy kulturowe i podejście do sztuki i projektowania. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w 2012 r. Jej projekty były wystawiane na międzynarodowych wystawach i uczestniczyła w kilku programach rezydencji artystycznych. Obecnie jest badaczką w Royal College of Art w Londynie na Wydziale Architektury, ze specjalizacją zrównoważonego rozwoju miejskiego i rytuałami miejskimi. Jako artystka z kompleksowym podejściem do procesu projektowania, pracowała na arenie międzynarodowej w Europie, Azji i na Bliskim Wschodzie. Jej bogate doświadczenie sięga od kompleksowego projektowania przestrzeni (architektura, scenografia, instalacje site-specific), po projektowanie brandingu, konsultowania marek i strategii. W ciągu ostatnich 10 lat pracowała na całym świecie nad projektami zaangażowanymi społecznie, świadomymi festiwalami, ruchami ekologicznymi i permakulturowymi i komercyjnymi koncepcjami przestrzennymi oraz brandingowymi wiodących światowych marek. W maju 2020 r. uruchomiła platformę badawczą dla Europy Wschodniej (ma zostać rozszerzona na skalę międzynarodową) dla innowacji projektowych i projektów zorientowanych na społeczność i zrównoważony rozwój.
