Józef Wybicki był prawnikiem, publicystą i działaczem politycznym, jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego Oświecenia oraz patriotą zaangażowanym w walkę o niepodległość. Przede wszystkim jednak przeszedł do historii jako autor pieśni, która od prawie stu lat jest oficjalnym hymnem naszego kraju. W uznaniu zasług Sejm ustanowił Józefa Wybickiego patronem roku 2022.
Oficjalna inauguracja Roku Józefa Wybickiego, przypadająca w 200. rocznicę jego śmierci, odbędzie się 10 marca 2022 r. w Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie.
Program:
Pomnik Józefa Wybickiego w Będominie
godz. 11.00 – Hymn RP (Orkiestra Reprezentacyjna Lasów Państwowych)
godz. 11.10 – odsłonięcie po rewitalizacji pomnika Józefa Wybickiego w Będominie
godz. 11.30 – złożenie kwiatów
godz. 11.45 – przejazd do Muzeum Hymnu Narodowego
Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie
godz. 12.00 – powitanie (dr hab. Jacek Friedrich, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku)
godz. 12.15 – Inauguracja Roku Wybickiego
godz. 12.30 – prezentacja Orderu św. Stanisława
godz. 13.00 – zwiedzanie muzeum
W związku z ustanowieniem 2022 Rokiem Józefa Wybickiego na Facebooku powstał fanpage Wybicki2022, na którym będą się pojawiały komunikaty dotyczące organizowanych przez Muzeum Narodowe w Gdańsku uroczystości wspominających postać twórcy polskiego hymnu.
* * *
Kilka faktów z życia Józefa Wybickiego
Urodził się 29 września 1747 r. w Będominie koło Kościerzyny, w rodzinie średniozamożnej szlachty pomorskiej. Karierę polityczną rozpoczął od udziału w elekcji ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 r. Sławę przyniosła mu, wygłoszona trzy lata później, mowa potępiająca politykę rosyjską wobec Polski, po której musiał się ukrywać.
Po upadku konfederacji barskiej i krótkim okresie emigracji ponownie zaangażował się w politykę, m.in. brał udział w pracach Komisji Edukacji Narodowej oraz słynnych królewskich obiadach czwartkowych. Wielokrotnie był posłem na Sejm, uczestniczył w tworzeniu Konstytucji 3 maja. Poza tym aktywnie rozwijał swoją twórczość literacką, która obejmowała nie tylko rozprawy polityczne czy pisma publicystyczne, ale także poezje i sztuki teatralne.
Wziął udział w przygotowaniach do wybuchu insurekcji kościuszkowskiej, a po jej upadku wyjechał do Paryża, gdzie starał się o utworzenie wojska polskiego u boku Francji. W 1797 r. pomógł gen. Janowi Henrykowi Dąbrowskiemu zorganizować Legiony Polskie we Włoszech. Wraz z nim napisał również odezwę Napoleona do Polaków oraz stworzył podstawy administracji Księstwa Warszawskiego. Od 1815 r. pełnił urząd Prezesa Sądu Najwyższego Królestwa Polskiego. Nie zgadzając się z polityką carskiego namiestnika zrezygnował z zajmowanego stanowiska.
Zmarł 10 marca 1822 r. w swoim majątku Manieczkach w Wielkopolsce. Pochowano go przy kościele w Brodnicy koło Śremu, ale od 1923 r. spoczywa w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.
Józef Wybicki był dwukrotnie żonaty i miał trójkę dzieci. Odznaczony został m.in. Orderem Orła Białego, Orderem św. Stanisława oraz francuską Legią Honorową.
