Projekt wystawy jest ewolucją warsztatu, a jego tytułowe nawiązanie do powieści Virginii Woolf zaprasza do zanurzenia się w strumień świadomości, gdzie splatają się refleksje o życiu, relacjach i upływie czasu. Na ekspozycji są prace Grupy Łono (Marcelina Amelia & Marta Borkowska), Kariny Marusińskiej i Patryka Różyckiego. Wystawie towarzyszą teksty współtworzone głosami doświadczeń osób artystycznych. Kuratorem jest Michał Żesławski.

O czym jest wystawa?

Opowiada o doświadczeniach, które łączą – niezależnie od wieku, tożsamości czy życiowej sytuacji. Trzeba się w nich odnaleźć, dostosować albo poszukać własnej ścieżki, często wykraczając poza przyjęte normy. To proces samopoznawania, który zazwyczaj zaczyna się od bólu, wynikającego z wewnętrznej, niespełnionej potrzeby. Ustka – nadmorskie uzdrowisko – jest tłem wystawy, gdzie ekspozycja przyjmuje charakter sanatoryjnej przestrzeni. Prezentowane gesty i działania pełnią funkcję zabiegów wspierających emocjonalną i duchową kondycję. Prace opowiadają o lękach, traumach, ale także o pracy opiekuńczej i strategiach przetrwania. Ich językiem są obiekty, performance i autorskie rytuały, a inspiracjami: sny, wspomnienia, hipnoza i uzdrawiająca moc przyrody.

Czym są fale?

Podkreślają potencjał sztuki jako narzędzia arteterapeutycznego, które umożliwia przepracowanie osobistych historii. Czy sztuka może nie tylko niepokojąco poruszać, ale także towarzyszyć, wspierać i pozwalać na odnalezienie w niej własnego odbicia? W końcu – czy może włączać w proces twórczy osoby z zewnątrz, czyniąc je centrum doświadczenia?

Ciało nośnikiem emocji

Morze – oddech, łzy, sól i woda – to żywioł łączący ciała. Na wystawie ciało staje się nośnikiem emocji i narzędziem ich uwolnienia. Proponowane działania – warsztaty, praca manualna, gest, dotyk – otwierają przestrzeń dla ulgi i wspólnej czułości. Ciało – jako pamięć, jako mapa emocji, jako narzędzie ekspresji – odgrywa także istotną rolę w koncepcji hydrofeminizmu. Zgodnie z nią, nie jesteśmy oddzielnymi jednostkami, lecz częścią większej, międzygatunkowej i międzypokoleniowej sieci. To przez nasze ciała, zbudowane w znacznym stopniu z wody, wyrażamy, przeżywamy i rozpuszczamy to, co bolesne.
Prezentowane prace pokazują, że wrażliwość nie musi być oznaką słabości. Może być twórczą mocą — zdolnością dostrzegania drobnych śladów, osobistych historii i ukrytych emocji. Może również stanowić sposób stawiania oporu i budowania wspólnot.

Grupa Łono

Kolektyw artystyczny został założony w 2021 r. przez Marcelinę Amelię i Martę Borkowską. Artystki łączą sztuki wizualne z praktykami wspólnotowymi. Badają cielesność, emocje oraz relacje człowieka z naturą. Marta Borkowska studiowała na ASP we Wrocławiu, gdzie w 2012 r. uzyskała dyplom z projektowania szkła, a Marcelina Amelia wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie podjęła studia z komunikacji wizualnej i ilustracji na Uniwersytecie Westminster w Londynie. Ich prace można było zobaczyć m.in. w Muzeum Współczesnym Wrocław, podczas Cracow Gallery Weekend oraz w Copeland Gallery w Londynie. Twórczość kolektywu splata się między Wrocławiem a Brighton. Poza wspólną działalnością rozwijają indywidualne praktyki.
Marcelina Amelia tworzy prace malarskie i ilustracje, które były prezentowane w wielu miejscach od Nowego Jorku po Mediolan oraz pojawiły się na łamach takich magazynów jak „The New York Time”s i „Art Maze”. Rezydentka Phoenix Art Space i członkini kolektywu Rethinking Eastern Europe.
Marta Borkowska w twórczości ma prace obejmującej głównie szkic i tkaninę artystyczną — eksploruje portret psychologiczny człowieka, wspomnienia i rytuały. Balansuje między sztuką a designem. Jest współkuratorką kolekcji Manuba „Rytuał” podczas Gdynia Design Days 2024 oraz edukatorką artystyczną.

Pozostali twórcy

Karina Marusińska to interdyscyplinarna artystka i animatorka społeczno-kulturalna. Ukończyła projektowanie ceramiki na ASP we Wrocławiu, gdzie mając tytuł dr hab. zatrudniona jest w Pracowni Ceramiki Kontekstualnej. Członkini artystyczno-kulinarnego kolektywu Food Think Tank, grupy performerskiej Łuhuu. Współtworzyła grupę projektową Wzorowo (2008–2024), skupioną na społecznej roli przedmiotów. Jej twórczość skupia się na kulturowych uwarunkowaniach, osobistych doświadczeniach oraz relacjach międzyludzkich. Współpracuje z innymi osobami i społecznościami, zachęcając je do dzielenia się ich historiami. Sięga po ironię, by podważać schematy związane z płcią, wykluczeniem czy statusem błędu. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu oraz w kolekcjach prywatnych. Uczestniczka programów rezydencyjnych, wystaw i festiwali w kraju i za granicą. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz marszałka województwa dolnośląskiego. Laureatka nagród, takich jak Talent Trójki, Warto i Make me!.

Patryk Różycki jest artystą wizualnym, pisarzem i twórcą podcastów. Ukończył Wydział Malarstwa na ASP w Gdańsku w 2017 r. Obecnie mieszka w Warszawie, gdzie w semestrze letnim 2024/2025 prowadzi Gościnną Pracownię Artystyczną na Wydziale Wzornictwa tamtejszej ASP. W pracy porusza autobiograficzne wątki, koncentrując się na społecznych uwarunkowaniach wynikających z pochodzenia. Jego malarstwo dotyka tematyki awansu klasowego, wykluczenia ekonomicznego, bliskości i utraty, a także wypartych emocji, takich jak wstyd czy lęk. Kurator czterech edycji Festiwalu Performansu Kick-Off-Perfo oraz współkurator festiwalu eksperymentalnych form filmowych Baza. Nominowany do Paszportów Polityki w kategorii Sztuki Wizualne (2024). Jego prace prezentowane były m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Gdańskiej Galerii Miejskiej, Galerii Arsenał w Białymstoku oraz w Polana Institute, która go reprezentuje. W 2025 r. odbyła się pierwsza indywidualna wystawa Patryka Różyckiego w Austrii, zorganizowana przez Instytut Polski w Wiedniu.

Fale

  • 8 maja 2025 r., czwartek, godz. 18.00 – wernisaż
  • wystawę można oglądać do 14 sierpnia 2025 r.
  • Centrum Aktywności Twórczej
  • ul. Zaruskiego 1 a
  • Ustka

Wokół wystawy Fale

  • 9 maja 2025 r., godz. 17.00 – Wydechy – warsztaty tworzenia rysunków – wydechów z Grupą Łono
  • 17 maja 2025 r., godz. 18.00 – oprowadzanie kuratorskie po wystawie podczas Nocy Muzeum
  • 30 maja 2025 r., godz. 18.00 i 7 czerwca 2025 r., godz. 17.00 – Niewypowiedziane słowa to zaklęcia – warsztaty wokół ceramiki z Michałem Żesławskim
  • 28 czerwca 2025 r., godz.17.00 – Są różne rodzaje piasku – warsztaty rysunkowo-malarskie z Patrykiem Różyckim
  • 5 lipca 2025 r., godz. 17.00 – Płaczki – performacs Grupy Łono i spotkanie z artystkami
  • 19 lipca 2025 r., godz. 17. 00 – Udrażnianie drogi emocjom – złość – warsztat wokół ceramiki z Kariną Marusińską