Wystawa odbywa się w ramach rezydencji artystycznej, a kuratorką jest Weronika Teplicka.

Zainspirowany Cybisem

Grzegorz Kozera pracował nad projektem nawiązującym do tradycji plenerowych, inspirując się twórczością przedstawiciela kapistów Jana Cybisa. Punktem wyjścia stał się dziennik mistrza z lat 1954- 1966, w którym zapisywał spostrzeżenia, notatki oraz wspomnienia o kilkukrotnej obecności w Ustce. Podczas plenerów Cybis tworzył akwarele, którymi po powrocie do pracowni posługiwał się jako wstępnymi szkicami do obrazów olejnych.

Własna koncepcja artystyczna

Mimo inspiracji Cybisem, Grzegorz Kozera podszedł do pleneru w odmienny sposób. Jak tłumaczy Weronika Teplicka:

„Czerpiąc ze zwyczajów, pamiętał o zmianach społecznych w strukturze wypoczynkowego miasta na przestrzeni lat. Jego szkicownikiem stał się aparat w smartfonie, a akwarele na papierze gotowymi dziełami prezentowanymi podczas finałowej wystawy”.

Nie stronił też od zapisywania współczesnych akcentów miasta, ale skupił się na wyborze jednego obiektu i reprodukowania go w kilkudziesięciu ujęciach. Główną inspiracją dla artysty stał się widok z okna w pokoju hotelowym na kładkę z napisem „Ustka”, która znajduje się w porcie nad rzeką Słupią. Wielokrotnie malował akwarelami, wybierając za każdym razem inną gamę kolorystyczną. W trakcie pracy uważnie studiował notatki Jana Cybisa o barwie, z których najmocniej zapamiętał wypowiedź kapisty z 1962 r., w którym odwiedził Ustkę: „W malarstwie zestawienie nie powtarza się nigdy drugi raz. Astronomia!”. Jan Cybis podczas pobytu w Ustce namalował kilka akwarel przedstawiających spichlerz widziany z portu, zaś Grzegorz Kozera, pojawiając się po latach w tym samym miejscu, malował port mieszkając w spichlerzu, przekształconym obecnie na jeden z salonów wystawowych BGSW. Dla Kozery równie ważne było podejście Cybisa do zgłębiania wybranych motywów, prowadzące do odnajdywania coraz to nowych w nich wartości. Artysta doskonaląc jeden gest, jeden temat, czerpał też inspiracje z japońskiego drzeworytu, coraz bardziej doskonaląc umiejętności. Malowanie jednego motywu mogło sprawić, że artysta, ucząc się jednej perspektywy, przestawał malować z natury, wykonując kolejne kopie pierwszego obrazu.

Grzegorz Kozera

Urodził się w Warszawie w 1983 r.  Jest doktorem sztuki, malarzem i autorem kolaży. Studiował na Wydziale Historii Sztuki UKSW w Warszawie oraz na ASP w Warszawie. Ukończył też studia doktoranckie na ASP w Krakowie. Jest m.in dwukrotnym stypendystą Funduszu Popierania Twórczości ZAIKS (2020 r., 2022 r.) dwukrotnym stypendystą Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy (2014 r., 2016 r.), laureatem programu Młoda Polska (2019 r.) oraz wyróżnionym na konkursie 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień (2015 r.). Od 2020 r. pracuje na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP.  Jego prace znajdują się w kolekcjach: Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Literatury w Warszawie, Płockiej Galerii Sztuki, Galerii Sztuki w Legnicy, Galerii Białej w Lublinie, Galerii Bielskiej BWA oraz Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy.

Grzegorz Kozera „Astronomia koloru”

  • 17 września 2024 r., wtorek, godz. 17.00 – wstęp jest wolny
  • ekspozycję można oglądać do 28 września 2024 r., godz. 10.00 -18.00 – wstęp jest biletowany
  • Centrum Aktywności Twórczej
  • ul. Zaruskiego 1a
  • Ustka