W Starej Aptece, scenie Teatru Wybrzeże w Gdańsku, 28 marca 2022 r. odbyła się uroczystość z okazji święta wszystkich ludzi teatru. Nagrody wybitnym artystom wręczyli marszałek województwa pomorskiego Mieczysław Struk i prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz.

Gala

Uroczystość, którą prowadzili Marcin Miodek i Janek Napieralski, rozpoczęli młodzi adepci Państwowego Policealnego Studium Wokalno-Aktorskiego z Gdyni, którzy przygotowali muzyczną oprawę spotkania. Zespół studentów IV roku Państwowego Policealnego Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni pod okiem scenarzysty i reżysera Wojciecha Kościelniaka przygotowali niezwykle absorbujący, energiczny i dojrzały spektakl dyplomowy „Mury Jerycha” zrealizowany w Teatrze Muzycznym im. D. Baduszkowej w Gdyni. Widowisko zostało przyjęte przez publiczność tak dobrze, że trafiło do repertuaru Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Artyści Studium zaprezentowali też  utwór (który zdobył najważniejszy laur na Konkursie Piosenki Eurowizji w 2016 r.) „1944” z repertuaru ukraińskiej artystki Jamala.

– Miałem wielką przyjemność, po przerwie spowodowanej pandemią ponownie, wspólnie z przyjaciółmi pomorskiej sceny, świętować Międzynarodowy Dzień Teatru i wręczyć z tej okazji Nagrody Teatralne – powiedział marszałek województwa pomorskiego Mieczysław Struk. –  W tej świątyni sztuki mamy niezwykłą okazję, by złożyć hołd ludziom teatru. Nie tylko tego, w którym się znajdujemy, ale również teatrów z całego Pomorza. Bawicie nas, rozśmieszacie, zmuszacie do refleksji. To niezwykłe dzieło, które zawdzięczamy właśnie Wam – dodał marszałek.

W tym szczególnym dla sztuki scenicznej dniu przypomniano sylwetki artystów, twórców i wielkich przyjaciół teatru, którzy odeszli w czasie ostatnich dwóch lat.

Nagrody Teatralne Marszałka

Od ponad 20 lat marszałek województwa pomorskiego, co roku z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru (27 marca), honoruje najwybitniejsze artystyczne osiągnięcia minionego roku w dziedzinie teatru. Doceniani są m.in. reżyserzy i aktorzy. Wyróżnienie jest przyznawane również za najlepszy scenariusz, muzykę, scenografię i debiut roku. Nagroda docenia wydarzenia oraz zjawiska artystyczne i kulturalne. Specjalnie powołana kapituła składająca się z przedstawicieli środowiska teatralnego, pomorskich mediów oraz Uniwersytetu Gdańskiego, wybiera również najlepsze przedstawienie roku.

Przyznawane są trzy nagrody indywidualne (finansowe w wysokości 10 tys. zł każda) dla wyróżniających się artystów, Nagroda dla młodego artysty, dedykowana pamięci prof. Jana Ciechowicza (7 tys. zł) oraz nagroda honorowa za Przedstawienie roku (tradycyjnie jest to dzieło sztuki autorstwa jednego z uznanych pomorskich twórców, w tym roku jest to obraz uznanej malarki i ilustratorki Marty Frej.

Nagroda im. prof. Jana Ciechowicza

Nagroda Teatralna Marszałka Województwa Pomorskiego im. prof. Jana Ciechowicza to wyróżnienie dedykowane młodym, świetnie zapowiadającym się twórcom teatralnym. Do rosnącego grona laureatów dołączył Wojciech Marcinkowski za dopracowaną i dojrzałą kreację charyzmatycznego Księdza w spektaklu „Ciemna woda” Amanity Muskarii w reżyserii Iwa Vedrala w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku.

Trzy Nagrody Teatralne Marszałka Województwa Pomorskiego za rok 2021

Lena Frankiewicz za reżyserię spektaklu „Nieczułość” na podstawie powieści Martyny Bundy w Teatrze Wybrzeże, za przejmującą, refleksyjną i ciekawie skomponowaną inscenizację herstorycznej sagi kaszubskiej o uniwersalnym znaczeniu;
Sylwia Góra za wyraziście poprowadzoną, poruszającą i zapadającą w pamięć kreację doświadczonej życiem Rozeli w spektaklu „Nieczułość” w reżyserii Leny Frankiewicz w Teatrze Wybrzeże;
Marek Zákostelecký za zachwycającą koncepcję i przygotowanie scenografii oraz lalek do spektaklu „Co u diabła” na podstawie baśni braci Grimm w reżyserii Michała Derlatki w Miejskim Teatrze Miniatura w Gdańsku.

Spektakl Roku 2021

Honorową Nagrodę Teatralną Marszałka Województwa Pomorskiego za Spektakl Roku przyznano „Nieczułości” na podstawie powieści Martyny Bundy w reżyserii Leny Frankiewicz w Teatrze Wybrzeże.

 

 

Laureaci prezydent Gdańska

Od blisko 15 lat – na prośbę prezydenta Gdańska – odbywa się wspólna gala, podczas której wręczane są Nagrody Teatralne Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Nagrody Teatralne Miasta Gdańska. Gdańska nagroda przyznawana jest od 2008 r. autorom najcenniejszych teatralnych kreacji artystycznych stworzonych w roku poprzedzającym przyznanie nagrody. Corocznie prezydent Gdańska, na wniosek kapituły, przyznaje 3 równorzędne nagrody spośród następujących kategorii: reżyseria, rola męska, rola żeńska, scenografia, muzyka, debiut roku oraz całokształt dorobku artystycznego. Możliwe jest przyznanie więcej niż jednej nagrody w tej samej kategorii. Nagroda Teatralna ma wymiar finansowy, a jej wysokość ustalana jest corocznie przez prezydenta Gdańska (w tym roku jest to 10 tys. zł). Kapituła może również zaproponować przyznanie honorowej nagrody specjalnej – w postaci dzieła sztuki – za Przedstawienie Roku teatrowi, w którym nagrodzone widowisko zrealizowano. Laureatów wybiera specjalnie w tym celu powołana kapituła, składająca się z przedstawicieli miasta, ZASP, Uniwersytetu Gdańskiego i mediów.

W tym roku wyróżnienia z rąk prezydent Gdańska otrzymali artyści:
Małgorzata Brajner-Białas za kreację Zosi w spektaklu „Emigrantki”;
Olo Walicki za skomponowanie muzyki do spektaklu „Nieczułość”;
Paweł Aigner za reżyserię spektaklu „Awantura w Chioggi”.
Honorową Nagrodę Specjalną odebrał Miejski Teatr Miniatura za spektakl „Co u diabła” w reż. Michała Derlatki.

 

 

Międzynarodowe orędzie z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru

Co roku Międzynarodowy Instytut Teatralny (ITI), z okazji teatralnego święta, zamawia u wybitnego człowieka teatru okazjonalne orędzie. Teatry na wszystkich kontynentach udostępniają orędzie przygotowane przez wybitną osobowość świata sztuki. Pierwsze, w 1962 r., napisał francuski pisarz Jean Cocteau. W poprzednich latach autorami byli m.in. Judi Dench, John Malkovich, Dario Fo, Krzysztof Warlikowski, Anna Augustynowicz, Anatolij Wasiljew, Carlos Celdrán. W 2018 r. orędzie napisał brytyjski reżyser teatralny Simon McBurney, a w ubiegłym roku jego autorką była brytyjska aktorka teatralna i filmowa Helen Mirren. Autorem tegorocznego jest Peter Sellars – amerykański reżyser operowy i teatralny, który określił teatr mianem sztuki doświadczania.

„W świecie zasypywanym wyczerpującymi doniesieniami medialnymi, symulacjami doświadczeń, upiornymi prognozami – jak w takim świecie możemy wyjść poza powtarzane bez końca liczby, aby doświadczyć świętej nienaruszalności i bezkresu pojedynczego życia, ekosystemu, przyjaźni czy niezwykłej gry światła na niebie?” – pyta artysta.

Podkreślił, że „trwająca od dwóch lat pandemia COVID-19 przytępiła ludzkie zmysły, zredukowała nasze życie, przerwała więzi i wrzuciła nas w koszmarne Ground Zero we własnych mieszkaniach”.

Pyta też o naszą tradycję, ważne momenty życia narodów i poszczególnych ludzi: „Gdzie są nasze rocznice pamięci? O czym musimy pamiętać? Jakie rytuały pozwoliłyby nam w końcu wyobrazić sobie od nowa i rozpocząć próby kroków, których nigdy wcześniej nie podejmowaliśmy?”.

Wyjaśnia, że „teatr epickiej wizji, celu, uzdrowienia, naprawy i troski potrzebuje nowych obrzędów. Nie musimy być zabawiani […] Potrzebujemy być razem. Musimy dzielić tę samą przestrzeń i musimy kultywować uwspólnotowienie przestrzeni”.

Teatr zawsze był ważny, bo „teatr zawsze przedstawiał życie tego świata jako wyobrażenie przypominające miraż, pozwalający nam przenicować ludzkie iluzje, złudzenia, ślepotę i wyparcie z wyzwalającą czytelnością i siłą”.

Na koniec zachęca do szerszego spojrzenia na to, co dzieje się wokół nas, co nas otacza i zaprasza do wspólnej pracy dla dobra wszystkich istot:

„Jesteśmy tak pewni tego, na co patrzymy i tego, jak na to patrzymy, że nie jesteśmy w stanie zobaczyć i odczuć rzeczywistości alternatywnych, nowych możliwości, rozmaitych podejść, niewidocznych relacji i ponadczasowych więzi. To dla nas czas na głębokie odświeżenie umysłu, zmysłów, wyobraźni, a także naszych historii i naszych przyszłości. Ta praca nie może być wykonywana samotnie i w odosobnieniu. Teatr jest zaproszeniem do wykonania tej pracy wspólnie.

Zobacz: Orędzie na Międzynarodowy Dzień Teatru 2022 wystosowane przez Petera Sellarsa

Orędzie Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI

Nieco młodszą tradycją teatrów w naszym kraju jest wybór polskiego autora przesłania. W tym roku Zarząd Polskiego Ośrodka ITI zaszczyt ten powierzył Dramatycznemu Kolektywowi w składzie: Agata Adamiecka, Małgorzata Błasińska, Jagoda Dutkiewicz, Monika Dziekan, Dorota Kowalkowska i Monika Strzępka. W przesłaniu, które powstało w cieniu wojny w Ukrainie, czytamy:

„Kiedy dziś myślimy teatr, przed naszymi oczami najpierw zjawia się obraz roztrzaskanego pociskami rakietowymi Donieckiego Regionalnego Teatru Dramatycznego w Mariupolu, z ogromnym napisem ДЕТИ na placu przed budynkiem. Obraz teatru-schronu, którego nie oszczędziło bestialstwo wywołanej przez Putina wojny. Zaraz potem widzimy obrazy sceny i widowni Teatru Dramatycznego im. Marii Zańkoweckiej we Lwowie zamienionego w dom uchodźczy. A następnie obrazy z polskich teatrów, w których zamieszkali ludzie uciekający przed przemocą i w których trwa intensywna praca na rzecz realnej pomocy Ukrainie.”

Czy teatr się zmienił? Jak nowa sytuacja w Ukrainie wpływa na świat i ludzi? O tym też mówi orędzie:

„Teatr jako instytucja i jako wspólnota wyobrażona musi stać się w pełni otwarty na wielość – języków, potrzeb, kultur, ciał, pragnień. Musimy mieć odwagę, by myśleć o nim nowymi kategoriami. […] To także teatr nowych rytuałów. Żałoby i święta, gniewu i radości. Celebracji życia. Potrzebujemy teatru jako schronu, jako domu dla nas i dla tych, którzy z nami zamieszkają.”

Orędzie zostanie odczytane w wielu teatrach Polski. Jego autorki apelują:

„Umieśćmy przed każdym teatrem w Polsce i na świecie napis ДЕТИ. Niech ten napis-okrzyk niesie się przez świat: ДЕТИ ДЕТИ ДЕТИ… Niech usłyszy go zbrodniarz i zrozumie, że uderza w nas wszystkich. Niech usłyszy go Ukraina i wie, że wszyscy jesteśmy z nią. Niech usłyszy go świat i zacznie pracę nad nową przyszłością”.

Zobacz: Orędzie Dramatycznego Kolektywu

In memoriam

W tym szczególnym dla sztuki scenicznej dniu przypomniano sylwetki artystów, twórców i wielkich przyjaciół teatru, którzy odeszli w czasie ostatnich dwóch lat:

  1. Alicja Boniuszko – wieloletnia primabalerina Opery Bałtyckiej, odznaczona za działalność artystyczną Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Debiutowała w 1956 r. Wykreowała niezapomniane role w baletach klasycznych i współczesnych, wiele z nich przeszło do historii polskiego tańca. Była absolwentką Państwowej Szkoły Baletowej w Gdańsku i to właśnie z Trójmiastem związała całą swoją zawodową karierę najpierw jako tancerki w zespole słynnej pedagog Janiny Jarzynówny-Sobczak, a później jako cenionej choreografki.
  2. Jerzy Gruza – reżyser i scenarzysta teatralny i filmowym, aktor. Dyrektor Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni w latach 1983-1991, na którego deski wprowadził kolejne wielkie premiery – „Skrzypek na dachu”, „My Fair Lady” (1986), „Jesus Christ Superstar” (1987), „Les Miserables” (1989), „Człowiek z La Manchy” (1991) i „Żołnierz Królowej Madagaskaru” (1991), które ugruntowały bezkonkurencyjną pozycję gdyńskiego teatru jako najlepszej sceny musicalowej w Polsce, zwanej do dziś Broadwayem nad Bałtykiem.
  3. Andrzej Popiel – wieloletni aktor Teatru Muzycznego w Gdyni, na którego deskach stworzył wiele niezapomnianych ról, m.in. Sindbada w „Przygodach Sindbada Żeglarza” (1974), Pala w „Skowronku” (1976), Kirkeby’ego w , „Promises, Promises” (1976), Wawrzeńca w „Cudzie mniemanym, czyli krakowiakach i góralach” (1979), Przewodniczącego w „Wielkim świecie” (1981), Rabina w „Skrzypku na dachu” (1984, 2008).
  4. Danuta Jarocka – aktorka – śpiewaczka. W 1955 r. ukończyła Szkołę Muzyczną w Gdańsku. Debiutowała w marcu 1957 r. w sztuce „Kolorowe piosenki” w Teatrze Miniatura. W latach 1958-62 była aktorką Teatru Muzycznego w Gdyni. Grała w sztukach reżyserowanych przez Danutę Baduszkową i Zdzisława Maklakiewicza,  in. „Paziowie królowej Marysieńki” „Orfeusz w piekle” i „Bal w operze”.
  5. Dagmara Kalinowska – solistka w zespole baletowym Opery Bałtyckiej. Absolwentka szkoły Baletowej w Gdańsku. W 1963 r. rozpoczęła pracę w balecie Opery Bałtyckiej. Była solistką zespołu, a od roku 1979 do końca swojej pracy w roku 1984 także asystentką choreografa wielu przygotowywanych przez gdański balet przedstawień.
  6. Jerzy Łapiński – wybitny aktor teatralny, przez większą część życia zawodowego związany z Teatrem Wybrzeże. W 1963 r. ukończył PWSTiF w Łodzi. Na scenie gdańskiego teatru, z którym związany był w latach 1968-1997, zadebiutował rolą Kamerzysty i Pana III w „Rzeczy listopadowej”. Do najważniejszych kreacji w Teatrze Wybrzeże należą role w : „Ślubie”, „Teatrze osobnym”, „Iwonie, Księżniczce Burgunda”, „Wieczorze Trzech Króli”, „Śmierci komiwojażera”, „Kilku zdarzeniach z życia braci Karamazow” i wiele innych. W swojej długiej 60-letniej karierze zagrał ponad 200 ról filmowych i telewizyjnych. Wystąpił m.in. w „Krajobrazie po bitwie” w reżyserii Andrzeja Wajdy i w „Aktorach prowincjonalnych” w reżyserii Agnieszki Holland.
  7. Tadeusz Dyszkiewicz – artysta estrady. Swoją karierę zawodową rozpoczął w 1966 r. jako kierownik artystyczno-programowy w legendarnym już dziś gdańskim klubie Rudy Kot. Współpracował z wieloma instytucjami estradowymi w Polsce. Wieloletni członek Związku Artystów Scen Polskich. Za swoją pracę i działalność otrzymał medal Zasłużony Działacz Kultury, a także został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
  8. Ryszard Ronczewski, wieloletni, wybitny aktor Teatru Wybrzeże. W 1954 r. zadebiutował na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi. Był aktorem Teatru Nowego w Łodzi, Operetki Warszawskiej i Estrady Sopockiej. Od 1966 do 1974 r. pracował jako aktor Teatru Wybrzeże i równolegle od 1970 do 1974 był kierownikiem artystycznym Estrady Sopockiej oraz Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie. W latach 1974–1979 był reżyserem Teatru Muzycznego w Gdyni oraz od 1983 do 1984 aktorem tegoż teatru. Od 1984 r. był ponownie związany z Teatrem Wybrzeże. Na gdańskiej scenie wykreował wiele wybitnych kreacji, m.in. Bebre w „Blaszanym bębenku”, Alfreda Jodla w „Zmierzchu demonów”, Luckye`go w „Czekając na Godota” i wiele innych. Zagrał w ponad 130 filmach polskich i zagranicznych.
  9. Halina Wojtowicz – sopran dramatyczny. Po ukończeniu szkoły muzycznej śpiewała w Zespole Pieśni i Tańca „Śląsk”, w Operze i Operetce Bydgoskiej, z Operą Bałtycką związana w latach 1972-1980. Za swoje wybitne osiągnięcia artystyczne została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.
  10. Andrzej Maria Marczewski – absolwent Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, reżyser teatralny, dramaturg, scenarzysta, producent, dyrektor wielu teatrów. Ze słupskim Teatrem Nowym im. Witkacego związany od 2009 do 2015 r., w którym wyreżyserował m.in. spektakl „Witkacy jest 20 do X-tej”, musical „Cabaret”, „Bułhakow/Mistrz/Małgorzata” oraz „Przed sklepem jubilera”.
  11. Giovanny Castellanos – reżyser wybrzeżowych spektakli „Posprzątane” i „Miasteczko G”. Urodził się w 1980 r. w Kolumbii. Absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Współpracował m.in. z Teatrem Wybrzeże, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym, Teatrem na Woli i Teatrem Bagatela. Przez wiele lat zawodowo związany z Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie.
  12. Aleksander Skowroński – aktor, mistrz sceny teatrów lalkowych, nestor gdańskiego Teatru Miniatura. Uhonorowany m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką Przyjaciel Dziecka, Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Środowisko doceniło Jego artystyczny kunszt, przyznając mu statuetkę Henryka – wyjątkową Nagrodę Sekcji Teatrów Lalkowych Związku Artystów Scen Polskich.
  13. Aniela Świderska – aktorka Teatru Wybrzeże w latach 1946-1949. Na gdańskiej scenie zagrała m.in. Tekmessę w „Homerze i orchidei” Tadeusza Gajcego. Laureatka wielu nagród i odznaczeń, m.in. Srebrnego Krzyża Zasługi i Nagrody Artystycznej Wybrzeża Gdańskiego.
  14. Maria Zawadzka – organizatorka Dla przyjaciół teatru Pani Jola, od ponad 50 lat obsługująca wybrzeżowych widzów, szczególnie sopockich. Maria Zawadzka w 2017 r. została laureatką Nagrody Specjalnej prezydenta Sopotu. Była wspaniałym, niezastąpionym człowiekiem, zawsze pogodna, uśmiechnięta i życzliwa, otwarta na problemy bliźnich.
  15. Jerzy Limon – wybitny znawca Szekspira i epoki elżbietańskiej, anglista, historyk, tłumacz literatury angielskiej, teatrolog i pisarz. Pomysłodawca, twórca i pierwszy dyrektor Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. Wykładowca akademicki, twórca i kierownik Katedry Sztuk Scenicznych Uniwersytetu Gdańskiego. Odznaczony m.in. Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Honorowym Orderem Imperium Brytyjskiego w stopniu oficera.
  16. Bogusława Czosnowska – wybitna aktorka Teatru Wybrzeże. Zadebiutowała w 1944 r. na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Następnie występowała w różnych teatrach Warszawy, Szczecina, Olsztyna, Łodzi. Od 1957 r. aż do emerytury w 1981 r. związana z Teatrem Wybrzeże. Na gdańskiej scenie kreowała postacie m.in. w „Operze za trzy grosze”, „Franku V”, Komu bije dzwon”, Ryszardzie III”, „Tragedii o bogaczu i łazarzu”, Termopilach polskich”. W latach 1977–1985 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże. Była również pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reżysera, po 1980 r. reżyserowała w Teatrze Wybrzeże i w innych teatrach w Polsce.
  17. Tadeusz Wojtych – aktor związany z Teatrem Wybrzeże w latach 1957-63. Był głównie aktorem teatralnym, ale również telewizyjnym i filmowym oraz kabaretowym – był współzałożycielem słynnego Bim-Bomu. Występował również w Teatrze Syrena, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu oraz Polskim we Wrocławiu. Zadebiutował w filmie Tadeusza Chmielewskiego „Walet pikowy”. Zagrał m.in. w „Do widzenia, do jutra” Janusza Morgensterna i w „Europa, Europa” Agnieszki Holland. Występował także w popularnych serialach.
  18. Marek Huczyk – aktor, człowiek sceny. Przez całe artystyczne życie związany ze Słupskiem. Aktor, inspicjent, asystent reżysera w Państwowym Teatrze Muzycznym w latach 1977-93, a od 1993 nieprzerwanie związany z Państwowym Teatrem Lalki Tęcza w Słupsku.
  19. WOJCIECH LEWANDOWSKI – tenor, absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku, solista Opery Bałtyckiej w latach 1974-84, potem, po kilkuletniej przerwie, począwszy od roku 1995 aż do przejścia na emeryturę w roku 2005, solistą i członkiem zespołu Chóru Opery, występując jednocześnie w większości oper w partiach solowych.
  20. Cezary Niedziółka – kierownik literacki Teatru Wybrzeże. Był absolwentem wiedzy o teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej. Przez 25 lat pracował w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Od 2006 r. związany był z Teatrem Wybrzeże, gdzie jako zastępca dyrektora i kierownik literacki stał za jednym z największych sukcesów gdańskiej sceny. Dzięki jego pasji i żarliwości na deskach teatru przez ostatnich kilkanaście lat wystawiliśmy wyjątkowe i szeroko komentowane inscenizacje, często niesłusznie zapomnianych tekstów wybitnych dramatopisarzy. Cezary Niedziółka był znawcą i kolekcjonerem plakatów teatralnych i od wielu lat to właśnie on wyznaczał linię artystyczną plakatów spektakli Teatru Wybrzeże.
  21. Ryszard Jaśniewicz – aktor, ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie na Wydziale Aktorskim. Studiował też lalkarstwo. Zadebiutował w latach 50. XX w. w Teatrze Lalki i Aktora Miniatura w Gdańsku. W latach 1971-83 był aktorem Teatru Wybrzeże. Artysta pracował jako aktor, ale też reżyserował m.in. w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Gościnnie związany z Teatrem Miejskim w Gdyni i Theatre Les Dechargeurs w Paryżu. Był też dyrektorem artystycznym Teatru Dramatycznego w Słupsku oraz kierownikiem artystycznym Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku. W roku 1999 zainaugurował własną scenę Teatr z Polski 6. Przygotował tam i wystawił premierowo kilkanaście monodramów.
  22.  Barbara Krafftówna – znana i ceniona aktorka teatralna i filmowa, która w latach 1946-1949 należała do zespołu Teatru Wybrzeże i na którego deskach debiutowała w „Mickiewiczowskich balladach” w reżyserii Haliny Gallowej. Występowała w teatrach im. Stefana Jaracza w Łodzi, Dramatycznym we Wrocławiu, a następnie w teatrach warszawskich: Nowej Warszawy, Komedii, Narodowym, Syrenie i Teatrze Współczesnym. Znana była również ze swoich ról filmowych i telewizyjnych. Zagrała m.in. w „Popiele i diamencie” Andrzeja Wajdy, „Rękopisie znalezionym W Saragossie” Wojciecha Hasa, w serialu „Czterej pancerni i pies” Konrada Nałęckiego. Poza filmem i teatrem artystka z powodzeniem występowała w kabarecie Pod Egidą oraz w Kabarecie Starszych Panów.
  23. Anna Bartoszyńska-Kaczanowska – głos wyjątkowy, mezzosopran o pięknej barwie i pedagogiczny talent. Od 1963 r. solistka w Operze Bałtyckiej. Wykreowała ponad 30 ról w najważniejszych spektaklach operowych. Swoim talentem i wiedzą umiała się dzielić. Owocem Jej wieloletniej pracy pedagogicznej, najpierw przez 5 lat w Szkole Muzycznej w Elblągu (1979-1984), a później przez 20 lat pracy w Studium Wokalno-Aktorskim im. Danuty Baduszkowej w Gdyni są czołowi dzisiaj artyści scen teatrów muzycznych w Polsce i za granicą.
  24. Tadeusz Borowski – aktor teatralny i filmowy, który w latach 1963-1966 należał do zespołu Teatru Wybrzeże. W 1963 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną i w tym samym roku zadebiutował na deskach Teatru Wybrzeże rolą Ździebełka w „Skąpcu” Moliera w reżyserii Kazimierza Brauna. Na gdańskiej scenie zagrał m.in. Wengierowicza w „Płatonowie” Czechowa, Nicka w „Kto się boi Virginii Woolf?” Albee’go, Schweizerkasa w „Matce Courage i jej dzieciach” Brechta w reżyserii Jerzego Golińskiego i Zenona Isauryjczyka w „Romulusie Wielkim” Dürrenmatta w reżyserii Piotra Paradowskiego. W kolejnych latach występował w Teatrze Narodowym w Warszawie, Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie i Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie. Aktor znany był również ze swoich ról filmowych.
  25. Ryszard Moskaluk – aktor, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Związany z Teatrem Wybrzeże w latach 1958-2003. Na gdańskiej scenie stworzył kilkadziesiąt ról m.in. Ogrodnika Zenobiusza w „Jonaszu i błaźnie” Jerzego Broszkiewicza w reżyserii Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobieli, Olka Lampiona w „Jeziorze Bodeńskim” Stanisława Dygata w reżyserii Teresy Żukowskiej, Von Delowa w „Zmierzchu demonów” Roman Brandstaettera w reżyserii Jerzego Golińskiego, Trinkula w „Burzy” Williama Shakespeare’a w reżyserii Marka Okopińskiego, Ktoś w „Przed sklepem jubilera” Karola Wojtyły w reżyserii Ireny Byrskiej, Radcę Szymczaka w „Opętanych” Witolda Gombrowicza w reżyserii Tadeusza Minca.