Poznaj niedostępne zakątki Teatru Szekspirowskiego. Tancerze z „Solo” zabiorą w niezwykłą podróż

Oprawę wizualną do projektu „Solo” stworzyły artystki z Guerilla Plastic Movement (Partyzantka Plastiku), które walczyły o morza wolne od plastiku.  Spektakl jest prezentowany w ramach projektu Sztuka współtworzenia. Norweskie klimaty.

Odkryj to, co niedostępne

„Solo” przenosi widzów w taneczną podróż przez GTS, tworząc mikroświaty i odkrywając zakątki teatru, korytarze, przedsionki, pomieszczenia dla aktorów, które zazwyczaj są niedostępne dla publiczności. Językiem spektaklu są opowieści wyrażone poprzez ciało. „Solo” to obraz, dźwięk, światło i refleksja, bez linearnej narracji. Tancerze skonfrontują się z problemami i wyzwaniami współczesności takimi jak: kryzys klimatyczny, poszukiwanie tożsamości czy samotność. To też opowieść o relacji człowieka ze światem, naturą i przestrzenią. Unikalna podróż przez tematy i obrazy, z których wyłania się portret współczesnego człowieka.

– Tancerze, budynek, instalacje i publiczność spotykający się, aby stawić czoła globalnym wyzwaniom zarówno dla jednostek, jak i społeczeństwa, to świetny sposób na spotkanie, dyskusję i podkreślenie znaczenia dwustronnych działań – podkreśla choreografka Panta Rei Danseteater z Oslo Anne Elise Holck Ekenes.

Wielopłaszczyznowy projekt

W 2024 r. Teatr Szekspirowski współpracuje z norweskim Panta Rei Danseteater i kolektywem Guerilla Plastic Movement.

– Naszym celem jest włączanie publiczności w działania artystyczne i aktywizacja społeczności na rzecz świadomości ekologicznej i roli każdego z nas w dbaniu o środowisko w jakim żyjemy – mówi zastępczyni dyrektorki GTS Anna Szynkaruk-Zgirska.

To projekt o współtworzeniu na wielu płaszczyznach. Łączy prezentacje polskich i norweskich tancerzy profesjonalnych w nieoczywistych przestrzeniach teatru.

– Daje też możliwość współuczestnictwa w tanecznej przygodzie młodzieży i seniorom (warsztaty i udział w spektaklu), łączy rodziny i ludzi w różnym wieku na rzecz sprzątania świata i przetwarzania odpadów w dzieła sztuki (scenografia), pozwala wszystkim poczuć taniec i zastanowić się nad losami naszej planety (flash mob). A przede wszystkim łączy ludzi przez wymianę energii, doświadczeń, szczerego śmiechu i mnóstwa endorfin wywołanych wspólnym tworzeniem dobra – tłumaczy Anna Szynkaruk-Zgirska.

W ramach projektu zaplanowano też warsztaty taneczne dla młodzieży i seniorów, które poprowadzą artystki Panta Rei Danseteater. Zajęcia będą odbywać się codziennie od 5 do 17 marca dla młodzieży oraz od 10 do 17 marca dla seniorów. Efekt warsztatów zostanie zaprezentowany w dniach 15-17 marca w GTS.

„Solo”

Koprodukcja Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, Panta Rei Danseteater oraz Guerrilla Plastic Movement

• koncept: Panta Rei Danseteater
• choreografia: Anne Elise Holck Ekenes / Julie Drønen Ekornes / Ina Christel Johannessen/ Russell Maliphant / Daniel Mariblanca / Sita Ostheimer/ Harald Beharie / Daniel Proietto
• scenografia: Guerrilla Plastic Movement
• współpraca scenograficzna – Adrianna Witbrodtt i Joanna Róg – Fundacja Horyzont Zdarzeń

obsada:

• Malika Berney – „Mother”
• Natalia Dinges – „We’ll never be royals”
• Sindre Eriksson Vik  uczestnicy warsztatów– „Momentum”
• Aurora Itland – „The Island Within”
• Artur Grabarczyk – „The Gardener”
• Torill Kolsrud – „A Million Little Pieces”
• Oliver Sale – „A Knowledge of Hope”
• Ellinor Ødegård Staurbakk – „Elemental Traces”
• Agata Wierzchołowska – „The Wonderful Art of Denial”
• Uczestnicy warsztatów – „Transitions”

Czas trwania: 1 h 35

• premiera: 15 marca 2024 r., godz. 19.00, 19.30, 20.00
• kolejne pokazy: 16 marca, godz. 19.00,19.30, 20.00
• 17 marca godz. 19.00, 19.30, 20.00

Uwaga: spektakl wędrowny, konieczność przemieszczania się widzów po zakamarkach teatru. W związku z tym liczba osób na pokazie jest bardzo ograniczona.

Panta Rei Danseteater (PRD)

To norweski teatr tańca współczesnego z siedzibą w Oslo. Zespół został założony w 2000 r. Wyprodukował dziesiątki spektakli i zarządzał wieloma dużymi projektami tanecznymi. Oprócz działalności artystycznej i popularyzatorskiej, prowadzi program rozwoju dla młodych i profesjonalnych talentów tanecznych. Zespół znany jest z szybkich, barwnych spektakli teatru tańca, które są dostępne dla szerokiego grona odbiorców i prezentowane w różnych przestrzeniach – teatralnych i nieteatralnych.
W 2017 r. zespół został nominowany do Norweskiej Nagrody Rozwoju Publiczności. Zespół podróżuje po kraju i za granicą, budując długoterminowe współprace międzynarodowe. Panta Rei Danseteater prezentował spektakle w kraju i za granicą, a także stworzył liczne programy edukacyjne i społeczne projekty artystyczne, koncentrując się na dotarciu do nowych odbiorców.
Każdego roku do oceanów trafia 6,4 miliarda ton śmieci. 75 proc. z nich to plastik. Guerrilla Plastic Movement (Partyzantka Plastiku) to grupa artystek z Norwegii, które za pomocą środków wizualnych walczą o oceany i morza wolne od plastiku. W ramach projektu „Solo” grupa tworzy scenografię i rekwizyty z odpadów, głównie znalezionych na plażach, poboczach dróg i w lasach Norwegii i Gdańska.

Wydarzenia towarzyszące

9 marca 2024, godz. 11.00 – plaża Stogi  – Szekspirowski sprząta Gdańsk

GTS zaprasza na wspólne sprzątanie świata, a przy okazji pozyskamateriały do budowy scenografii z upcyklingu na potrzeby projektu „Solo”. Wspólnie z artystkami oraz aktywistkami z Fundacji Horyzont Zdarzeń oraz Guerrillas Plastic Movement oczyszczą ok. 5 km na odcinku pomiędzy plażą Stogi a Górkami Zachodnimi. Teatr zapewnia worki na śmieci i rękawice ochronne.

17 marca, godz.10.00 – Zrób Sobie Nowe: Warsztaty z Upcyklingu 

• Gdański Teatr Szekspirowski, sala warsztatowa
• udział bezpłatny, obowiązują zapisy: warsztaty@horyzontzdarzen.org
• liczba miejsc ograniczona. Warsztaty familijne dla uczestników 7-99 lat

Warsztaty upcyklingu rozpoczną się częścią teoretyczną, podczas której prowadzące opowiedzą o tworzonej przez siebie sztuce użytkowej oraz wizualnej. Artystki przedstawią sposoby na pozyskiwanie materiałów wtórnych i pokażą, jak nadać im drugie życie, a także podzielą się swoimi źródłami inspiracji. W części praktycznej uczestnicy warsztatów będą mogli z przyniesionych przez siebie rzeczy lub korzystając z zapewnionych materiałów stworzyć unikatowe, własnoręczne dzieła sztuki użytkowej i nie tylko.
Równolegle najmłodsi warsztatowicze stworzą instrumenty, pacynki lub kukiełki z recyklingu, a także drobne przedmioty użytkowe (takie jak pojemniki na kredki i długopisy, okładki na książki, zakładki do książek. Uczestnicy mogą przynieść własne materiały lub korzystać z ogólnodostępnych materiałów zapewnionych przez nas.  Dzieci i młodzież zdobędą narzędzia do tego, by w przyszłości móc tworzyć zabawki oraz przedmioty użytkowe z rzeczy na pozór nieprzydatnych czy zepsutych. Wszyscy uczestnicy zaś zaproszeni zostaną do udziału w nagraniu profesjonalnego teledysku dotyczacego upcyklingu. Nagranie rozpocznie się zaraz po warsztatach i stanowić będzie nie tylko wspaniałą pamiątkę, ale i materiał wart udostępniania i szerszenia wśród szerokiej publiczności!

Występy

Mother

• tancerka: Malika Berney
• choreografia: Daniel Proietto
• muzyka: Stabat Mater by Giovanni Battista Pergolesi

Matka Ziemia płacze, obserwując nas – ludzi.

Zdradziliśmy ją, oderwaliśmy się od natury, porzuciliśmy jej rytm, którego jesteśmy częścią.

Kluczowe dla przetrwania naszego gatunku jest odnalezienie siebie, ponowne połączenie się z naturą i stanie się współczującym społeczeństwem. Kompozycja muzyczna Pergolesiego „Stabat Mater”, oparta na średniowiecznym poemacie o tym samym tytule, przedstawia pogrążoną w żałobie Marię płaczącą u stóp ukrzyżowanego syna.

Niepojęty ból serca matki patrzącej na śmierć swojego jedynego dziecka staje się metaforą Matki Ziemi. Ekspresjonistyczne solo o przytłaczającym i autodestrukcyjnym doświadczeniu relacji człowieka z otaczającym go światem inspirowane dramatycznym stanem naszego naturalnego środowiska, które ponosi konsekwencje naszych zachowań.

We’ll never be royals

• tancerka: Natalia Dinges
• choreografka: Anne Elise Holck Ekenes
• muzyka: Royals – Lorde

Cytat: „Joel Little, Ella Yelich-o’connor”, fragment piosenki “Royals” Lorde

…every song’s like
Gold teeth, Grey Goose, trippin’ in the bathroom
Bloodstains, ball gowns, trashin’ the hotel room
We don’t care

…każda piosenka jest o tym samym

Złote zęby, luksusowe trunki, szaleństwo w łazience Plamy krwi, balowe suknie, dewastacja pokoju hotelowego

Nas to nie obchodzi

Momentum

• tancerz: Sindre Eriksson Vik oraz grupa warsztatowa
• choreografia: Harald Beharie

Poprzez ciągły strumień energii, Sindre jest popychany do fragmentarycznych ruchów. Ciągnie, ślizga się, tworzy własną logikę ruchu poprzez napięcie, opór, rzuty i puszczanie. Jest to synkopowana i zmienna podróż wypełniona silną energią.

The Island Within

• tancerka: Aurora Itland
• choreografia: Ina Christel Johannessen
• muzyka: Pan Daijing
• kostiumy (Wild Man): Aurora Itland & Ina Christel Johannessen

Solo taneczne inspirowane europejskimi „dzikimi ludźmi” i ich pogańskimi rytuałami, w których ubierają się w martwe materiały organiczne. Celem rytuału jest odstraszenie zimy/umarłych i świętowanie wiosny/płodności.

A Million Little Pieces

• tancerz Torill Kolsrud
• choreografia: Sita Ostheimer
• muzyka: Levana (Rework) by Yehezkel Raz

Milion małych kawałków opowiada o konfliktach, które mogą wiązać się z nowym początkiem. Opowiada o bolesnych narodzinach czegoś nowego. Niekoniecznie nowego życia w sensie biologicznym, ale narodzin nowej tożsamości, nowej samoświadomości, która opiera się na walce i czerpie siłę ze świadomości wygranej bitwy. W utworze ciało przechodzi różne etapy na drodze do odrodzenia i odnowy. Stany pośrednie, z którymi trzeba się zmierzyć na drodze do każdej decyzji. Człowiek, zwierzę czy roślina: wszystkie żywe istoty są ze sobą połączone i powiązane w niekończącej się rzece czasu. Każdy człowiek jest zakorzeniony w niekończącej się historii ewolucji i jest unikalnym tworem natury.

A Knowledge of Hope

• tancerz: Oliver Sale
• choreografia: Daniel Mariblanca
• muzyka: White Cedar by The Mountain Goats

Binarność postrzegana jest jako pojęcie statyczne, stałe. Zamknięte w określonych ramach. „A Knowledge of Hope” jest próbą przedefiniowania i wprawienia tego pojęcia w ruch, nadania dynamiki oraz poszerzenia go o nowe perspektywy.

Elemental Traces

• tancerka: Ellinor Ødegård Staurbakk
• choreografia: Russell Maliphant
• muzyka: Isla Drew

Pokazuje, jak historia wpływa na nas i jak nasze ciała wpływają na nasze życie. Kiedy tańczymy i dzielimy się swoimi ruchami, tworzymy niewidzialną, lecz odczuwalną nić porozumienia. To solo jest podróżą przez muzykę, przestrzeń i czas, elementarne cząstki tworzące taniec.

The Gardener

• tancerz: Artur Grabarczyk
• choreografia: Anne Elise Holck Ekenes
• muzyka: Poema – Francisco Canaro

The Wonderful Art of Denial

• tancerka: Agata Wierzchołowska
• choreografia: Julie Drønen Ekornes
• muzyka: Singin’ in The Rain – Gene Kelly

Negacja to nasza recepta na przetrwanie. Opanowaliśmy ją do perfekcji. Negujemy znaki ostrzegawcze zwiastujące zbliżającą się katastrofę. Daje to poczucie pozornego bezpieczeństwa i stabilizacji. Ale katastrofa i tak nadchodzi, a jej skutki wykraczają daleko poza nasze najśmielsze wyobrażenie.

Transitions

• choreografia: Pia Holden

„Transitions” to niewielki utwór stworzony dla i z lokalną młodzieżą i seniorami w Gdańsku. To efekt procesu warsztatowego, podczas którego uczestnicy pod okiem choreografów eksperymentowali z ruchem i próbowali odpowiedzieć na pytania związane z kryzysem klimatycznym. Co zmiana klimatu robi z nami? Na jakie zmiany trzeba się przygotować? Takie jak: pory roku, które się zmieniają; dzieci, które rosną; oceany, których temperatura wzrasta; piasek, który się rozszerza; życie, które powoli zanika; emocje, które są związane z decyzjami; doświadczenie życiowe, które zapewnia wytrzymałość, cenne chwile, nowy wschód słońca i piękno opadających liści.