Posiadaczka jednego z najciekawszych głosów, legenda polskiej sceny w tym roku obchodzi jubileusz 50-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji, 10 grudnia 2021 r. w Miejskim Domu Kultury w Człuchowie odbył się koncert, podczas którego Grażyna Łobaszewska zaśpiewała razem z zespołem Ajagore. Nagrodę Specjalną Marszałka Województwa Pomorskiego dla artystki wręczył wicemarszałek Leszek Bonna.
Artystka zachwyca nie tylko wykonaniem piosenek napisanych specjalnie dla niej przez najwybitniejszych polskich kompozytorów muzyki rozrywkowej, ale także własnymi interpretacjami standardów jazzowych czy gospel. Podczas koncertu nie zabrakło piosenek Czesława Niemena, Andrzeja Zauchy, Marka Grechuty czy Grzegorza Ciechowskiego. Człuchów jako jedyne miasto w województwie pomorskim znalazło się na trasie Grażyny Łobaszewskiej.
Gdańszczanka
Grażyna Łobaszewska – wokalistka, kompozytorka i autorka teksów. Wykonuje muzykę z pogranicza popu i jazzu. Znana jest takich utworów jak: „Czas nas uczy pogody”, „Brzydcy”, „Tyle tego masz”, „Piosenka o ludziach z duszą” i „Gdybyś”. Łącznie wydała kilkanaście albumów studyjnych, występując solo lub we współpracy z innymi artystami.
Urodziła się 20 lipca 1952 r. w Gdańsku – nigdy nie wymeldowała się z Trójmiasta. Ukończyła szkołę muzyczną w klasie fortepianu, a w latach 1970-72 była słuchaczką Studia Piosenki PR i TV prowadzonego przez Renatę Gleinert. Po raz pierwszy muzyczny świat usłyszał o artystce w 1971 r. na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Rok później artystka przeniosła się do Poznania, który na kilka lat stał się jej drugim domem. Od tego momentu kariera wokalistki potoczyła się błyskawicznie. Nie mogło być inaczej, bo jak mówi Krzysztof Ścierański, basista i kompozytor, Grażyna to „najczarniejsza z białych kobiet”. Krytycy zaś bez wahania porównują wokalistkę z Areth Franklin czy Billie Holiday. Publiczność zachwycają nie tylko jej własne kompozycje, ale i wykonania piosenek napisanych specjalnie dla artystki przez najwybitniejszych polskich kompozytorów muzyki rozrywkowej, jak również niezwykle osobiste wersje kolęd i pastorałek z całego świata.
Początki
Pierwsze lata kariery to niezwykle trudna, ale i pozwalające na zdobycie doświadczenia praca w chórkach ówczesnych gwiazd polskiej sceny – Haliny Frąckowiak, Wojciecha Skowrońskiego i Elżbiety Wojnowskiej. W 1975 r. wokalistka zaczęła współpracę z grupą S-26 Andrzeja Ellmana. Potem związała się z zespołem Egro Band. Wraz z nim koncertowała w kraju oraz w NRD, RFN, Czechosłowacji i na Węgrzech. Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wystąpiła po raz pierwszy w 1974 r., by potem pojawiać się na deskach opolskiego amfiteatru wielokrotnie. W 1976 zdobyła tam nagrodę dziennikarzy za „Nocny spacer”, w 1978 III nagrodę za „Zwierciadło czasu”, a w 1991 – I nagrodę za „Wszystko co złe omija mnie”.
W latach 1978-1983 była wokalistką zespołu Crash. Wystąpiła z nim w koncertach głównych MFMJ (Międzynarodowy Festiwal Muzyki Jazzowej) Jazz Jamboree w Warszawie w latach 1977-1978 i w 1981. W latach 1983-1989 współpracowała z jazz-rockową grupą Cancer. Z Crashem i Cancerem dokonała nagrań radiowych i telewizyjnych. Występowała i nagrywała także z zespołami Janusza Komana, Alex Bandem Aleksandra Maliszewskiego, Grupą Doktora Q Tadeusza Klimondy i z orkiestrą Zbigniewa Górnego.
Od 1997 r. współpracuje z Triem Jarosława Śmietany, z którym wystąpiła na wielu festiwalach, m.in. w Danii, Szwecji, Francji, Hiszpanii a nawet Kuwejcie. Podczas gali wręczenia Złotych Mikrofonów, 2 grudnia 2012 r. otrzymała Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2005 r. ukazał się krążek „Prowincja jest piękna”, zbiór przepięknych kompozycji będących spojrzeniem na otaczający nas świat, refleksji nad tym, co tak naprawdę w życiu ważne.
Praca pedagogiczna
Wspaniały kontakt z młodzieżą, chęć dzielenia się swą ogromną wiedzą i doświadczeniem, a także miłością do muzyki sprawiają, że artystka jest również lubianym pedagogiem. Prowadzi zajęcia z emisji głosu a także interpretacji piosenki. Od 1997 do 1999 r. prowadziła Studium Piosenki w Gdańsku. W latach 2001-2002 była wykładowcą w Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, a także Wrocławskiej Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Od 1998 r. do 2003 prowadziła warsztaty wokalne organizowane przez Centrum Animacji Kultury przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. Artystka jest również jurorem na wielu festiwalach piosenki.
Współpraca
Od 2000 r. Grażyna Łobaszewska współpracowała z młodymi, trójmiejskimi jazzmanami: Piotrem Manią, Patrykiem Stachurą i Kubą Staruszkiewiczem. Od 2008 r. artystce towarzyszy tczewska formacja Ajagore w składzie: Paweł Urowski (bas), Maciej Kortas (gitary) oraz Michał Szczeblewski (perkusja). Owocem tej współpracy są liczne koncerty oraz wydawnictwo poświęcone pamięci Czesława Niemena pt. „Dziwny jest…”, a także ostatni album „Sklejam się”. Okazała dyskografia artystki to kilkanaście studyjnych płyt oraz ogromna liczba występów gościnnych.