Świętowanie i tradycja czyli Wniebowzięcie we Wdzydzach Kiszewskich

Uroczystości w skansenie we Wdzydzach Kiszewskich rozpoczną się o 10.00 i potrwają do 18.00.

Co się wydarzy we Wdzydzach

Z samego rana o godzinie 8.00 w kościele ze Swornegaci, który jest jednym z obiektów w skansenie, odbędzie się msza z uroczystym święceniem kwiatów, ziół, zbóż i warzyw. W kolejnych godzinach po nabożeństwie na terenie skansenu zaplanowano m.in. widowisko Teatru Zymk, wicie i strojenie wieńca dożynkowego, czy układnie bukietów z ziół. Oprócz tego wystawione zostaną stoiska, na których będzie można kupić produkty pochodzenia naturalnego oraz rękodzieła i wytwory sztuki ludowej. Udział w obchodach jest możliwy po zakupieniu biletu wstępu do muzeum.

Dlaczego to ważne święto 

Wraz z upływającym sierpniem i mijającym latem kończył się czas zbioru większości ziół, ale też plonów, z których miano korzystać aż do kolejnego roku. Za wszelką cenę starano się uchronić uprawy, a później zbiory przed utratą, która równałaby się z wielomiesięcznym głodem.

Pod koniec żniw przypada święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, nazywanej też Zielną.  Patronce roślinności i plonów przynoszono tego dnia do poświęcenia zioła oraz zebrane plony. Przygotowywano wiązki składające się z intensywnie pachnących ziół np. mięty, szałwii, macierzanki, czy rumianku, które przetykano kłosami zbóż, marchwią i gałązkami jabłoni, na których wisiały owoce. Mawiano, że „każdy kwiatek woła – weź mnie do kościoła”. Święcenie plonów było szalenie ważne, ponieważ wierzono, że taki surowiec nabiera właściwości ochronnych – czy to przed chorobą, czy przed gromem, czy złym urokiem.

Historia muzeum

Początki muzeum sięgają 1906 r., gdy wystawa składająca się ze sprzętów domowych i gospodarskich, obrazów malowanych na szkle i ceramiki oraz haftowanych złotem czepców mieściła się w XVIII wiecznej chacie – odkupionej przez założycieli od miejscowego gospodarza.

Zwiedzenie parku etnograficznego o powierzchni 22 ha, gdzie w chwili obecnej znajduje się ponad 50 budynków charakterystycznych dla wiejskiego krajobrazu Kaszub, Kociewia i Borów Tucholskich z okresu od XVII do XX wieku, zajmuje około trzech godzin. Ciekawostką jest, że wiele spośród budynków znajdujących się w muzeum zostało sprowadzonych z miejscowości oddalonych nawet o kilkadziesiąt kilometrów od skansenu.