Z okazji Międzynarodowego Dnia Osób z Niepełnosprawnościami Urząd Statystyczny w Gdańsku przygotował dane dla województwa pomorskiego dotyczące zatrudnienia takich osób. Wynika z nich, że najmniej problemów ze znalezieniem zatrudnienia mieli bezrobotni z wyższym wykształceniem. Natomiast najtrudniejszą sytuację miały osoby z wykształceniem zawodowym pozostające bez pracy powyżej roku. Pracodawcy poszukiwali handlowców, budowlańców i mechaników. Niechętnie zaś zatrudniali pracowników edukacji.
Infografika US została opracowana na podstawie danych Pomorskiego Ośrodka Badań Regionalnych Ośrodka Statystyki Edukacji i Kapitału Ludzkiego, Ośrodka Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności za 2021 r.
Handlowcy i budowlańcy poszukiwani
W ostatnich latach w województwie pomorskim rosła liczba pracujących niepełnosprawnych. Najwięcej pracowało w przetwórstwie przemysłowym oraz administrowaniu i działalności wspierającej. Najmniej zaś w budownictwie, edukacji oraz handlu i naprawie pojazdów. Co ciekawe, pracodawcy byli zainteresowani zwiększeniem zatrudnienia niepełnosprawnych w handlu i naprawie samochodów, budownictwie oraz w przetwórstwie przemysłowym. Najmniej, bo niespełna 5 proc., propozycji mieli dla pracowników edukacji oraz administrowania i działalności wspierającej. Co ważne, wzrosła liczba aktywnych zawodowo niepełnosprawnych w wieku 16-89 lat z 39 tys. w 2020 r. do 43 tys. w 2021 r. Wzrósł też o 1,5 proc. w porównaniu z 2020 r. wskaźnik zatrudnienia i wyniósł 32,5 proc.
Dla kogo i gdzie dużo ofert pracy?
Przeciętnie w województwie pomorskim na jedną ofertę pracy przypadało 35 niepełnosprawnych bezrobotnych. W ciągu ostatniego roku wzrosła liczba ofert pracy. Dla przykładu w 2020 r. jedna oferta pracy była skierowana do 102, ale już rok później do 118 osób. Najwięcej chętnych na jedno miejsce przypadało w Słupsku oraz powiatach słupskim i kwidzyński (121-151 osób), żadnej propozycji zatrudnienia nie odnotowano w powiatach: chojnickim, człuchowskim i sztumskim oraz Sopocie. Natomiast najlepsza sytuacja była w Gdańsku, Gdyni, powiatach: gdańskim, puckim, nowodworskim i tczewskim, gdzie na jedną ofertę pracy przypadało od 13 do 30 niepracujących niepełnosprawnych. W 2021 r. o 300, w porównaniu z rokiem poprzednim, zwiększyła się liczba zarejestrowanych bezrobotnych. Było ich 4,1 tys. Najwięcej bez pracy było osób w wieku 45-54 lat, z wykształceniem zawodowym/branżowym, którzy pozostawali bez zatrudnienia od 12 do 24 miesięcy. Natomiast najmniej było osób pozbawionych zatrudnienia przez miesiąc, w wieku 18-24 i z wyksztalceniem wyższym.
Wygodniej w instytucjach kultury i komunikacji, a jak jest w hotelach?
Sytuacja niepełnosprawnych poprawia się z roku na rok. Instytucje kultury starają się dostosować obiekty do potrzeb tych osób. Zmiany można zaobserwować zarówno na zewnątrz budynków np. podjazdy dla wózków, jak i wewnątrz m. in.: poręcze, udogodnienia w toaletach czy szersze odległości ułatwiające się poruszanie wózkiem. Najlepiej do obsługi niepełnosprawnych przygotowane są kina (90 proc. ma udogodnienia na zewnątrz budynków, a prawie 87 proc. wewnątrz obiektów) oraz teatry i instytucje muzyczne (udogodnienia na zewnątrz budynków – ponad 81 proc. i wewnątrz – 80 proc.). Natomiast najmniej przyjazne wciąż są galeria i salony sztuki. Niewiele ponad 36 proc. z nich ma udogodnienia na zewnątrz i wewnątrz. Za to osoby z niepełnosprawnościami mogą praktycznie swobodnie korzystać z komunikacji miejskiej. Chodzi m.in. o wysuwane rampy czy pasy bezpieczeństwa dla wózków. W taborze 699 autobusów, czyli ponad 97 proc. oraz wszystkie 144 tramwajów było dostosowanych do przewozu osób niepełnosprawnych. To wzrost w porównaniu z poprzednim rokiem. Niestety największym problemem są obiekty noclegowe. Parkingi z udogodnieniami dla osób niepełnosprawnych ma niewiele ponad 18 proc. z nich. Rampy umożliwiające podjazd wózkiem prawie 16 proc., windy zaledwie 14 proc., a tylko 10 proc. drzwi automatyczne.
Historia święta
Międzynarodowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami obchodzony jest 3 grudnia. Został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1992 r. Celem jest zwiększenie świadomości społecznej na temat trudności i ograniczeń, z jakimi borykają się osoby z niepełnosprawnościami oraz podjęcie konkretnych działań w kierunku likwidowania tych prob