Infografika została opracowana na podstawie danych Pomorskiego Ośrodka Badań Regionalnych.

Pań jest więcej i są starsze od panów

W województwie pomorskim w 2020 r. mieszkało ponad 2,3 mln ludzi. Było to dokładnie 1 204 930 kobiet i 1 141 741 mężczyzn. Przeciętna mieszkanka województwa ma 41,6 lata. Dla porównania mężczyzna jest od niej o prawie 3 lata młodszy (39). Na Pomorzu żyje ponad 36 proc. kobiet w wieku produkcyjnym mobilnym (18-44 lata). Mężczyzn w tej grupie jest 39 proc. Natomiast w wieku poprodukcyjnym jest prawie 27 proc. pań (powyżej 60 r. ż.) i prawie 15 proc. panów (powyżej 65 r.ż.). Na 83,5 kobiety w wieku nieprodukcyjnym przypada 100 pań w wieku produkcyjnym. W przypadku panów jest 55,4 takich mężczyzn.

Jaki jest współczynnik feminizacji?

Ogólny współczynnik feminizacji to 106. Oznacza to, że na 100 panów przypada 106 pań. W grupie do 14. r. ż. wynosi 95, czyli więcej jest chłopów niż dziewcząt. Natomiast powyżej 65. r. ż. na 100 panów przypada aż 143 pań.

Ile lat żyjemy?

Mieszkanki naszego województwa żyją o 7 lat dłużej od panów. Przeciętna długość życia Pomorzanki wynosi 81,8 lat. Panowie żyją tylko 74,8 lat. Dla porównania średnia długość życia Polek jest taka sama jak Pomorzanek. Jednak w przypadku Polaków jest niższa i wynosi 74,1 lata. Biorąc pod uwagę mieszkańców Unii Europejskiej to odpowiednio 84 i 78,5 lat (dane z 2019 r.). Średnio najdłużej, bo 86,7 lat, żyją Hiszpanki, najkrócej zaś Bułgarki (78,8 lat). Wśród panów najdłużej żyją Szwedzi (81,5 lat), a najkrócej Łotysze (70,9 lat).

Panie lepiej wykształcone

Studia wyższe ukończyło prawie 30 proc. pań, czyli o ponad 6 proc. więcej niż panów. Co ciekawe, wykształceniem policealnym oraz średnim zawodowym może pochwalić się więcej mężczyzn (24,7 proc.) niż kobiet (22,8 proc.). Natomiast więcej pań (13,4 proc.) niż panów (8,6 proc.) ma wykształcenie średnie ogólnokształcące. U panów dominującym jest wykształcenie zasadnicze zawodowe. Posiada je 29 proc. w porównaniu z ponad 17 proc. kobiet.

Ale panowie aktywniejsi zawodowo

Jeśli weźmiemy pod uwagę współczynnik aktywności zawodowej to u panów wyniósł ponad 68 proc., u pań w zaś niewiele ponad 49 proc. Wskaźnik zatrudnienia to ponad 66 proc. mężczyzn i prawie 48 proc. kobiet. Praktycznie wszyscy panowie między 30. a 39. r. ż. (94,7 proc.) oraz 40. a 49 r. ż. (93,1 proc.) pracowali. Dla porównania najwięcej zatrudnionych pań było w wieku 40-49 lat (80,5 proc.) oraz w wieku 30-39 lat (74,6 proc.). Najmniej aktywne zawodowo były osoby powyżej 50 r. ż. (panie –28 proc., a panowie – 46 proc.). Sektor usług był tym, w którym dominowały zatrudnione kobiety (78,5 proc.). Mężczyzn pracujących w tej branży było 50,5 proc. Natomiast panowie chętnie znajdowali zatrudnienie w przemyśle (43 proc.). Najmniej pań zajmowało się rolnictwem, była to zaledwie co 20. z nich. Co ważne, stopa bezrobocia u pań (3,5 proc.) była nieznacznie wyższa niż u panów (2,9 proc.).

O święcie

Międzynarodowy Dzień Kobiet przypada 8 marca. Został ustanowiony przez Socjalistyczną Partię Ameryki po zamieszkach i strajkach w Nowym Jorku. W Polsce był hucznie świętowany w okresie PRL-u. Wtedy kobiety najczęściej dostawały od panów kwiaty (goździki, później tulipany), a także rajstopy i kawę.
Dzień Mężczyzn –  tradycja obchodzenia tego święta na świecie została zapoczątkowana 19 listopada 1999 w r. Trynidadzie i Tobago przy wsparciu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz grupy ludzi w Stanach Zjednoczonych, Europie, Afryce, Azji i na Karaibach. Przemawiając w imieniu Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Ingeborg Breines (dyrektorka programu Kobiety i Kultura Pokoju) stwierdziła, że to świetny pomysł, który będzie symbolem równowagi płci. W Polsce nie ma tradycji obchodzenia tego święta. Istnieją jednak próby jego wdrożenia, a jedna z dwóch proponowanych dat to 10 marca. Tego dnia w Kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie 40 Świętych Męczenników z Sebasty. Natomiast 30 września obchodzony jest Dzień Chłopaka.